به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، عایق کاری شرط لازم برای  اجراء این سیستم است. عایق بودن و دوجداره بودن پنجره ها و عایق بودن دیوارها (دیوارهای بیرونی) ساختمان در این سیستم بسیار مهم است.
از مزایای این سیستم می توان به عدم نیاز هیچ گونه تجهیزات سرمایشی و گرمایشی در ساختمان، جذب گرمای به روش تشعشعی، عدم نیاز به تجهیزات اضافی نظیر کانال و فن کویل و عمر مفید بالا به دلیل نداشتن هیچ گونه قطعه متحرک اشاره کرد. در کنار این مزایا، معایبی هم وجود دارد که شامل تماس مستقیم بدن با سطح سرد یا گرم (قابل تحمل است) و عدم ایجاد هوای تازه برای اماکن پر ازدحام نظیر کلاس‌های آموزشی می شود.

اصول کلی:
در سیستم گرمایش از کف، بیش از 50% انتقال حرارت به صورت تابشی منتقل می شود و  در سیستم گرمایش و سرمایش از کف ، حدود 85% بهینه سازی مصرف انرژی حاصل می شود که عدد بسیار بزرگی در صرفه جویی مصرف انرژی است. آنچه کارائی این سیستم را در دراز مدت حفظ می کند، اجرای سیستم مطابق با نقشه های فنی مهندسی، اجرای صحیح لوله کشی، و بهره برداری درست از آن است.
مطابق مبحث 14 مقررات ملی ساختمان، لوله های مورد استفاده در سیستم های گرمایشی و سرمایشی باید از جنسpex  باشد و تحمل دمای حداکثر 90 درجه سانتیگراد را داشته باشد و استفاده از سایر لوله های پلیمری و فلزی مجاز نیست.
سیستم گرمایش از کف، در مقایسه با سایر سیستم های گرمایشی مانند بخاری، رادیاتور، یا فن کوئل، در صرفه جوئی مصرف انرژی و همچنین در رفاه و آسایش ساکنین ساختمان، دارای مزیت های زیادی است. و همچنین می توان به راحتی این سیستم را به سرمایش از کف نیز تبدیل کرد  و با استفاده از همان لوله کشی و فقط اضافه کردن یک چیلر آپارتمانی سیستم سرمایشی مناسب را در اختیار گرفت.
نکات فنی اجرای سیستم سرمایشی و گرمایشی از کف:
این سیستم نیاز به الزامات و رعایت نکات ریزی دارد که در صورت عدم توجه به آنها راندمان سیستم کاسته شده و عمر مفید آنرا کاهش می دهد. باید محل مناسبی برای قرار گرفتن کلکتور، جهت توزیع مناسب مدارهای لوله کشی و دست یابی به راندمان بالای حرارتی انتخاب شود. در صورتی که از لوله کشی، برای سرمایش از کف نیز استفاده می شود، باید با نصب دو شیر جدا کننده در مسیر ورود و خروج کلکتورها، جریان آب گرم و سرد، برای ارتباط با پکیج و چیلر جدا شود. استفاده از لوله های پلی پروپیلن (لوله سبز) جهت لوله های اصلی ورودی به کلکتورهای رفت و برگشت مجاز نیست.  لوله های اصلی ورودی به کلکتورها، باید بوسیله فوم لوله ای عایق کاری شوند و شیر هواگیری اتوماتیک هم باید در سیستم در نظر گرفته شود. شیر بای پس سیستم وجود داشته باشد تا مانع از فشار مضاعف و استهلاک زودرس پمپ شده و موجب یکنواختی جریان آب در مدارهای لوله کشی شود. عبور لوله گرمایش و سرمایش از کف، از زیر دیوار مجاز نیست همچنین لوله ها نباید از روی هم عبور کنند.
در صورت نیاز به لوله کشی آبرسانی سرد و گرم بهداشتی، از زیر سیستم گرمایش از کف، حتما باید از سیستم کلکتوری و لوله های 5 لایه بدون اتصال استفاده کرد و استفاده از لوله های فلزی و یا تک لایه (لوله سبز) به دلیل  وجود اتصالات و احتمال بوجود آمدن نشتی توصیه نمی شود. همچنین مدار حمام، باید جداگانه وارد کلکتور شود، زیرا در فصول گرم سال، نیازی به خنک کردن حمام نیست. قبل از اجرای سیستم گرمایش و سرمایش از کف، باید تمام لوله کشی آب و فاضلاب و برق و ایزولاسیون کف (عایق رطوبتی کف آشپزخانه و سرویس های بهداشتی)انجام شود. به علت اینکه پس از اجرای سیستم گرمایش از کف، دسترسی به تجهیزات تاسیسات برق و مکانیک، در زیر لایه گرمایش و سرمایش از کف، بسیار دشوار است، لذا توصیه می شود در نوع کالای به کار برده شده برای سیستم های آبرسانی و برقی، و همچنین اجرای صحیح آنها، دقت کافی صورت بگیرد و از بهترین مصالح و دقیق ترین مجریان استفاده گردد.
پس از مراحل تست سیستم های آبرسانی و برق، در کف ساختمان، باید روی تمام قسمت ها و سیستم های مذکور، کاملا پوشانده شده و سطحی تراز برای نصب عایق حرارتی(فوم کف) فراهم شود. (سطح کار باید تراز باشد ، تا آب یکنواخت پخش شود و به پمپ فشار وارد نشود). ابتدا عایق پیرامونی (فوم تخت) از جنس epe و یا xpe با حداقل ضخامت 2 سانت و ارتفاع 10 سانت، در همه جای ساختمان نصب شود. (پیرامون تمام دیوارها، چهار چوب درها، پیرامون ستون ها و هر فضائی که سطح گرمایشی و سرمایشی با آن در ارتباط است و همچنین دیوارهای داخلی و خارجی). این عایق، به بتن، اجازه حرکت و انبساط می دهد و از تخریب دیوارهای خارجی توسط حرارت جلوگیری می کند، همچنین مانع رطوبت زدن نمای خارجی، به علت اختلاف دمای دو طرف می شود. اجرای عایق کف، که ضخامت آن در حالت عادی حداقل 3سانتیمتر و در مواردی که زیر فضای اجرائی، فضای باز مثل پارکینگ باشد، 4سانتیمتر استفاده شود. (جنس عایق، پلی اتیلن کراسلینگ یا xpe با چگالی 25 کیلو بر متر مکعب). برای فیکس کردن عایق در کف، نباید از میخ و یا پیچ استفاده کرد، بلکه می توان با برش های منظم و دقیق عایق، و چسباندن آنها با چسب های نواری پهن در کنار یکدیگر، آنها را فیکس کرد.  برای رعایت دقیق فواصل لوله ها، باید عایق ها خط کشی شده باشند یا خط کشی شوند. همچنین می توان جهت سهولت در تعیین فواصل لوله ها از شابلون های 10، 15 و 20 سانتی استفاده کرد. برای سهولت در نصب، و همچنین عدم چرخش لوله هنگام نصب و یا تا شدن آن، از دستگاه رول بازکن و برای ثابت کردن از بست خاردار استفاده شود. برای خم کردن لوله، باید از فنر روکار یا قالب دستگاه لوله خم کن استفاده شود.
نصب هر گونه اتصال، در سیستم گرمایش از کف، برای ترمیم آسیب دیدگی لوله یا هر منظور دیگری مجاز نیست.  اجرای سایر سیستم های گرمایشی، مانند رادیاتور و حوله خشک کن، به همراه سیستم گرمایش از کف، امکان پذیر است، به شرطی که برای لوله کشی آن، از مدارهای جداگانه استفاده شود. قبل از بتن ریزی، در محل های مشخص شده از روی نقشه، در هر 40 متر مربع، و جلوی کلیه درها، درز انبساطی نصب شود که مانع ترک خوردن بتن در هنگام گرم شدن شود. در محل هائی که لوله از زیر درزهای انبساطی عبور می کند، باید از یک غلاف پلیمری رد شود، تا در انبساط حجمی بتن، آسیبی به لوله وارد نشود. طول این غلاف 6 سانتیمتر و فاصله آن از دو طرف درز انبساط، یکسان باشد. جنس درز انبساط، از همان عایق کف بوده و ضخامت آن حداقل 2سانتیمتر باید باشد.
برای تست فشار سیستم گرمایش و سرمایش از کف را می توان از آب و هوا استفاده کرد.  در زمان ها و مکان هایی که احتمال یخ زدگی وجود دارد، می توان تست فشار را با هوا و با فشار 8 اتمسفر انجام داد. (مطابق مبحث 14 مقررات ملی ساختمان، تست سیستم لوله کشی، در فشار های زیر 10 بار، با هوا امکان پذیر است.) در صورت تست با آب، باید پس از اطمینان از اجرای صحیح تست، و انجام آن با فشار 15 اتمسفر، به منظور محافظت از لوله ها، فشار را تا 8 اتمسفر پائین آورده و تا انتهای مرحله بتن ریزی سیستم را زیر این فشار قرار داد.
اجرای بتن نهائی: مجموع ضخامت ورق بتن از روی عایق کف، تا زیر کفپوش نهائی (سرامیک، موزائیک، پارکت و...) نباید کمتر از 3سانتیمتر باشد. همچنین افزایش ضخامت بتن تا 5 سانتیمتر مشکلی برای سیستم ایجاد نمی کند.
برای ساخت ملات بتن روی سیستم، باید از بتن عیار 350 استفاده گردد. (350 کیلو سیمان در هر متر مکعب بتن) و همچنین از شن دانه نخودی استفاده شود (حداکثر اندازه دانه ها از 1 سانت بیشتر نشود).  در هنگام اجرای ورقه بتن، حداقل به مدت 2 روز، نباید دمای محیط کمتر از 5 درجه سانتی گراد شود. اجرای کف نهائی (نصب سرامیک یا ...) باید حداقل 3 روز پس از اتمام عملیات بتن ریزی صورت گیرد.
مقدمات راه اندازی سیستم گرمایش و سرمایش از کف:
در ابتدای بهره برداری از سیستم گرمایش از کف، به علت پائین بودن دمای هوا و کف ساختمان، باید دمای پکیج یا موتور خانه، به صورت تدریجی بالا برده شود و از وارد کردن شوک های حرارتی بالا به سیستم اکیدآ خودداری شود تا به بتن کف آسیب نرسد (روز اول حداکثر 25 درجه و روزانه 5 درجه افزایش یابد). اگر پکیج مورد استفاده، دارای سیستم کندانسینگ باشد، برای خارج شدن آب کندانس شده، لوله مربوطه باید به فاضلاب وصل شود (لوله ای شبیه به لوله خرطومی که در زیر پکیج قرار دارد). واضح است که در هنگام لوله کشی، باید یک لوله فاضلاب کوچک، در کنار صفحه نصب پکیج قرار داده شده باشد. نباید هرگونه لوله پلیمری را مستقیمآ به خروجی آب گرم تجهیزات گرمایشی وصل نمود. لذا مطابق با استاندارد، باید در زیر خروجی آب گرم پکیج یا آبگرمکن و ... نیم متر لوله فلزی کار شود، تا مانع از انتقال تنش های حرارتی زیاد به لوله های پلیمری شود. (شلنگ های مخصوص زیر پکیج یا لوله های پنج لایه نیز شامل این موضوع می شوند و نباید مستقیمآ به خروجی پکیج یا ... وصل شوند).  برای داشتن هوای تازه و مطبوع، باید در هر اتاق و داخل سالن، از فن های مکنده، برای تخلیه هوای نامطبوع، استفاده شود. برای این کار باید بوسیله یک لوله 110 هوای تازه را از محیط بیرون، وارد ساختمان شود.
برای ارتباط بین لوله های پنج لایه و لوله فلزی ، حتمآ باید از اقلامی مانند مغزی و تبدیل ها به عنوان واسطه استفاده شود.  رول لوله ها نباید مستقیمآ روی کف ساختمان قرار گیرد. مسیر لوله کشی از مصالح و پوکه های نوک تیز پاک شود.  پس از اجرا و تست، سریعآ با ملات سبک، لوله ها را پوشانده و از آسیب های احتمالی حفظ شود. مراقبت از لوله ها در مقابل نور مستقیم خورشید ضروری است.  فوم های xpe نیز، نباید به مدت طولانی در مقابل نور خورشید قرار گیرند.  وزن اضافی بر روی لوله ها مثل وزن شیرآلات، شیر های اصلی و فرعی، کلکتور و ... نباید قرار بگیرد. مسیر افقی بر روی دیوار نباید لوله قرار بگیرد. برای انجام تست با گاز می توان از  هوای فشرده، نیتروژن و یا دیگر گازهای خنثی استفاده کرد اما آزمایش با گاز اکسیژن مجاز نیست. باید مراقبت از لوله های دفن نشده در زمستان بود به این صورت که یا آب تست از داخل لوله تخلیه شود و یا از آب نمک 23% (یعنی 230 گرم نمک در یک لیتر آب) استفاده شود. (قبل نصب تجهیزات و شیرآلات آب نمک باید تخلیه شود). در هنگام تست، آب مورد استفاده، با محیط هم دما، تمیز باشد، و هوای سیستم کاملآ تخلیه شود.  از محکم بودن اتصالات و دنده ها و درپوش ها اطمینان حاصل شود.  در طول مدت تست، سیستم باید مورد بازدید قرار گیرد (جهت عدم نشتی). بلافاصله پس از تست، باید سیستم با ملات سبک پوشیده شود. در صورت تغییر در سیستم لوله کشی، مجددآ تست انجام شود. توصیه می شود نصب چهارچوب درها و پنجره ها و گچ کاری دیوارها و سقف ها و عایقکاری، قبل از گرمایش از کف انجام شده باشد. توصیه می شود درصورت وجود سقف کاذب در ساختمان، سیستم های لوله کشی آب و فاضلاب و برق، در سقف کاذب نصب شود. زیرا دسترسی به این سیستم ها در هنگام خرابی و تعمیرات، بسیار آسانتر و ارزانتر از کف ساختمان است. نوع سیستم آبرسانی مصرفی، در پروژه ای که دارای سقف کاذب است، بهتر است انشعابی کامل یا کلکتوری-انشعابی و در پروژه های که دارای سقف کاذب نیست کلکتوری کامل یا کلکتوری-انشعابی باشد. در صورتی که لوله های آب و فاضلاب و برق، از کف عبور کرده باشند، کلیه لوله ها با بتن پوشیده شود، به طوری که سطحی تراز برای نصب عایق گرمایش از کف، فراهم شده باشد. در صورتی که سطح کار برای گرمایش از کف تراز نباشد، در هنگام بهره برداری از سیستم، فشار زیادی به پمپ پکیج وارد کرده و از عمر آن به شدت می کاهد، همچنین توزیع گرما نیز یکنواخت نخواهد بود و راندان آن را نیز کاهش می یابد. در اجرای مسیر لوله کشی گرمایش از کف، آب گرم از کلکتور خارج، و ابتدا به مرزهای سرد و سپس نیمه سرد می رود و نهایتآ به کلکتور بر می گردد. باید برای تمام مدارها، یک شیر مستقل نصب شود. همیشه کلکتور برگشت، بالاتر از کلکتور رفت قرار می گیرد تا هوای موجود در آب با قابلیت بهتری از مدار خارج شود. همچنین روی کلکتور برگشتی، شیر هواگیری باید نصب شود. به علت تراکم زیاد لوله ها در نزدیکی کلکتور، باید عایق کاری به خوبی انجام شود تا از انتقال بیش از حد گرما به سطوح نزدیک کلکتور جلوگیری شود.
در هنگام اجرای بتن، حداقل 2 روز، دمای محیط از 5 درجه کمتر نشود و تا 3 روز اول بتن نباید خشک شود وباید به تناوب روی آن آب ریخته شود همچنین تا 7 روز نباید وزن بیشتر از یک انسان روی ورقه بتن بارگزاری شود.  سیستم پکیج در گرمایش از کف، باید دارای کنترل دو منظوره باشد (آب گرم مصرفی و گرمایشی).