به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از مهر، مراسم رونمایی از کتاب فرهنگ مصور آشپزی در شهر کاشان به عنوان شهر کتاب و خانه نقلی به عنوان یکی از خانه‌های تاریخی که در زمینه بوم گردی فعال است در قالب همایش نقش خوراک در گردشگری برگزار شد در این برنامه و در فضای باز این خانه تاریخی تعداد زیادی از فعالان گردشگری و بوم گردی حضور داشتند و بر استفاده از فرهنگ  خوراک ایرانی در خانه‌ها و رواج آن در اقامتگاه‌های بوم گردی تاکید کردند.

آرش نورآقایی نیز به عنوان پژوهشگر در این برنامه شرکت کرد و چند کتاب مرتبط با خوراک ایرانی را معرفی کرد و گفت: کتاب رابطه بین خوراک و تاریخ، غذا در آیینه فرهنگ، خوراک و فرهنگ، وصف طعام، آشپز و آشپزخانه و غذا و تغذیه اشتهای اجتماعی از جمله کتاب‌های مناسبی است که در حوزه خوراک منتشر شده است. 

وی ادامه داد: موضوع آخرین اجلاس سازمان جهانی جهانگردی که در تایلند برگزار شد، درباره علم خوراک و نوشیدنی و ارتباط آن با گردشگری بود. رابطه بین گردشگری و خوراک در واقع رابطه بین سفر و سفره است. سفره چیزی است که مسافر در سفر هم آن را پهن می‌کند تا غذا بخورد. این مهم است که خوراک و سفر به هم پیوند خورده‌اند. 

نورآقایی بیان کرد: در فرهنگ خوراک از با هم خوردن حرف می‌زنیم. ما حتی در شادی و غم نیز از واژه با هم غصه خوردن غم خوردن و شادی خوری صحبت می‌شود. ما در شادی و غم در کنار هم هستیم و غذایی که در این مراسم هست را با هم می‌خوریم. با هم خوردن‌ها مستلزم اوقات فراغت است و گردشگری صنعتی است که وجه دیگر آن خوراک است.

وی افزود: معروف‌ترین اتفاق در شاهنامه این است که رستم هفت خان را می‌گذراند برخی از این خان‌ها به عنوان سفره یاد می‌کردند و می‌گفتند که رستم بعد از گذر از هر مرحله یک ضیافت و سفره ای برپا می‌کرد و برخی نیز آنرا به عنوان یک مرحله می‌دانند. 

این راهنمای گردشگری بیان کرد: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که خشکسالی همه جای آن را گرفته است اما به کشورهای دیگر آب صادر می‌کنیم ما در واقع با کاشت هندوانه که بیشترین آب را به خود می‌گیرد و صدور آن به کشورهای دیگر داریم آب صادر می‌کنیم. این گونه اتفاقات موجب می‌شود تا خشکسالی در ایران بیشتر شود.

رئیس شورای سیاست گذاری مجله گیلگمش بیان کرد: برای اینکه یک بشقاب غذا به سفره یک آمریکایی برسد دو هزار سفر باید انجام شود. یک بشقاب غذا برای رسیدن به سفره ما باید 500 کیلومتر راه را طی کند. بنابراین تهیه مواد غذایی برای رسیدن غذا به سفره هر فرد زحمت زیادی دارد و باید مواد غذایی آن راه‌های طولانی را طی کند قدر که این غذا انرژی زیادی مصرف می‌کند تا به دست ما برسد درحالی که انرژی که آن غذا به انسان می‌دهد خیلی کمتر است. پس به این دلیل است که می‌گویند یک ششم مردم دنیا گرسنگی را تجربه کرده اند چون انرژی که برای تهیه غذا صرف می‌شود خیلی زیاد است. 

وی ادامه داد: دسته بندی جوامع بشری براساس خوراکی است که می‌خورند. آنچه که آن‌ها می‌خورند تاریخشان را عوض می‌کند. خوراک یک مسئله استراتژیک در دنیاست ما مواد غذایی مانند انار، زعفران، خاوریار و پسته داریم که درباره هیچ کدام از آنها کاری انجام نداده‌ایم. سبزی خشک شده در دنیا متعلق به ایرانی‌هاست در هیچ کشوری سبزی خشک شده وجود ندارد اما ایرانی‌ها از آن در سفره‌های خود استفاده می‌کنند تا در زمانی که آن سبزی کشت نمی‌شود از آن در غذاهای خود استفاده کنند. مطالعات نشان داده انسانی که پخته‌خوار است از خام‌خوار فرهیخته‌تر است. آن‌ها هم که غذا را طولانی تر می‌پزند نیز فرهیخته تر هستند.

این کارشناس گردشگری گفت: تعداد رستوران‌های یک شهر، جزو شاخصه‌های توسعه یافتگی است. رستوران ماحصل جامعه شهرنشینی است و اساسا آشپزخانه ماحصل شهرنشینی در تاریخ بشر است. افرادی که در رستوران غذا می‌خورند مقلد هم می‌شوند آن‌ها می‌بینند دیگران چه کار می‌کنند خودشان نیز همان کار را انجام می‌دهند. باید دقت شود که در رستوران میزهای غذا را طوری می‌چینند که ادم‌ها در کمترین تعامل با یکدیگر باشند این نکته‌ای است که باید خانه‌های بوم گردی به آن توجه و برعکس آن عمل کنند.