به گزارش پایگاه خبری«عصرساختمان» به نقل از ایسنا، این در حالی است که آتش‌نشانان داوطلب تنها مجهز به وسایلی موقت و ماسک‌هایی برای جلوگیری از استنشاق دود بوده و با کمترین امکانات در عملیات اطفای حریق آتش‌سوزی‌های طبیعی شرکت دارند.

به گفته یک افسر نظامی ناظر بر این عملیات، این گروه توانایی تامین لباس‌های ضدحریق را ندارد.

این داوطلبان در کنار ارتش، پلیس، آژانس مقابله با بلایا و نهادهای غیر دولتی مانند "صلح سبز" در عملیات روزانه اطفای حریق جنگل‌ها شرکت می‌کنند.

وزش باد، دودهای خفه‌کننده‌ ناشی از این آتش‌سوزی‌ها را به سراسر "بورنئو" و جزیره "سوماترا"ی اندونزی و هم‌چنین کشورهای همسایه از جمله مالزی و سنگاپور فرستاده است.

با تشدید دوره خشکسالی سالانه به دلیل الگوی آب و هوایی "اِل‌نینو"، آتش‌سوزی‌های امسال از آتش‌سوزی‌های ویران‌کننده سال 2015 میلادی نیز بیشتر شده است.

طبق اعلام آژانس مقابله با بلایای اندونزی، این کشور بیش از 29 هزار نفر نظامی، پلیس و کارکنان این آژانس را به همراه 34 بالگرد آتش‌نشانی برای مقابله با آتش‌سوزی‌ها اعزام کرده است.

یکی از داوطلبانی که به مدت دو ماه در عملیات‌های اطفای حریق شرکت داشته اعلام کرده  که روزانه مبلغ هفت دلار برای شرکت در این عملیات دستمزد دریافت می‌کرده است.

نقش داوطلبان شامل آموزش ساکنان در مورد راه‌های اجتناب از "روش پاکسازی از طریق حریقِ زمین‌های زراعی" است که عموما عامل این آتش‌سوزی‌ها شناخته می‌شود.

منطقه درگیر حریق در استان "کالیمانتان مرکزی" اندونزی 126 هزار سکنه دارد و حدود یک پنجم از 95 روستای آن نسبت به آتش‌سوزی‌های فصل خشکسالی آسیب‌پذیر هستند.

با توجه به خشک شدن بیش از نیمی از 9000 حلقه چاهی که در این منطقه وجود دارد، پیدا کردن آب مورد نیاز برای اطفای حریق اغلب بسیار دشوار است به طوری که بسیاری از ساکنان این منطقه از سطل‌های آب برای مهار آتش‌سوزی‌ها استفاده می‌کنند.

در مرکز استان "پالانگ‌کارایا" شاخص آلودگی هوا برای 500 روز است که در سطح بالایی قرار گرفته،‌ سطحی که مقامات محیط زیست آن را خطرناک توصیف می کنند.

بنا بر گزارش رویترز، کیفیت هوای این منطقه به حدی است که زندگی در آن معادل استعمال 50 نخ سیگار به طور همزمان  محسوب می‌شود.