به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از ایسنا، حسام‌الدین احمدی سرپرست هیأت باستان‌شناسی محوطه فیروزآباد استان فارس؛ از یافته‌های جالب توجه طرح پژوهشی بررسی و شناسایی تکمیلی فیروزآباد استان فارس را کشف مسیر سنگفرشی دانست که در کنار تدفین‌های ساسانی مانند استودان‌ها، تدفین‌های کوچ‌نشینی و قبور دوران‌های مختلف اسلامی به دست آمده و دشت فیروزآباد را به دهستان خواجوی و میمند متصل می‌کرده است.

این باستان شناس با بیان این‌که طرح پژوهشی «بررسی و شناسایی تکمیلی شهرستان فیروزآباد به منظور تهیه نقشه باستان شناسی» انجام شده است، دو هدف را علت انجام این پروژه باستان‌شناسی دانست و افزود: شناسایی و ثبت آثار تاریخی و فرهنگی - که تا کنون شناسایی و مطالعه نشده‌اند - و تهیه نقشه باستان شناسی شهرستان فیروزآباد دو هدف قابل تامل در این کاوش بوده است.

او با اشاره به بررسی باستان شناسی شهرستان فیروز آباد توسط رضا نوروزی در سال 1381 بیان کرد: اما با توجه به اهمیت شهرستان فیروزآباد در مطالعات باستان شناسی، به خصوص دوران ساسانی و اسلامی و پرونده ثبت جهانی آثار تاریخی فیروزآباد، به عنوان بخشی از پرونده منظر باستان شناسی فارس، در یونسکو  نیاز بود تا با یک بررسی تکمیلی علاوه بر ثبت و معرفی آثار جدید، برای تهیه نقشه باستان‌شناسی شهرستان فیروزآباد نیز اقدام مناسب انجام شود.

نظام‌های مدیریت انتقال آب از  دوره ساسانی تا معاصر

وی با اشاره به انجام یک طرح پژوهشی بررسی و شناسایی روی نظام مدیریت انتقال آب دشت فیروزآباد در سال 1392 ادامه داد: اجرائی شدن این پروژه به شناسایی آثار با ارزشی از نظام‌های مدیریت انتقال آب از دوران ساسانی تا قرن حاضر منجر شد.

این باستان شناس تاکید کرد: با توجه به اهمیت و حجم آثار تاریخی  و فرهنگی شهرستان فیروزآباد، باید یک مطالعه تکمیلی در کل شهرستان انجام شود.

احمدی در ادامه از مهم‌ترین دستاوردهای این پژوهش را تکمیل  برخی دوره‌های استقراری در فیروزآباد اعلام کرد و گفت: تا کنون و تا قبل از دوره ساسانی فقط یک محوطه پیش از تاریخی متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد به نام "تل ریگی" در دشت فیروزآباد شناسایی و ثبت شده بود و با ثبت و شناسایی دو محوطه "تل سبز" متعلق به دوران نوسنگی (هزارهفتم و ششم پیش از میلاد) و محوطه "گیلک" متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد (دوره کفتری فارس) بخشی از زنجیره استقراری قبل از دوره ساسانی  (از هزاره هفتم تا سوم پیش از میلاد) در فیروزآباد شناسایی شد.

کارهای عمرانی معاصر فقط راه عشایری را نگه داشته

وی یکی از یافته‌های جالب توجه برنامه بررسی شناسایی باستان شناسی  را مسیر سنگفرشی اعلام کرد که دشت فیروزآباد را به دهستان خواجوی و میمند متصل می کرده است و با اشاره به اینکه این سنگفرش در بخش شمالی قلعه دختر و تماما در کوهستان قرار گرفته، اظهارکرد: متاسفانه به دلیل کارهای عمرانی مانند ایجاد راه عشایری و نصب دکل‌های برق تنها بخشی از آن باقی مانده است.

سرپرست هیأت باستان شناسی از دیگر موارد مهم مورد مطالعه در شهرستان فیروزآباد را قبور دوران‌های مختلف به خصوص  ساسانی و اسلامی دانست و بیان کرد: در این پژوهش آثاری مانند تدفین‌های ساسانی شامل استودان‌ها، تدفین‌های کوچ نشینی و قبور دوران‌های مختلف اسلامی از قرن هفتم هجری تا دوره معاصر شناسایی شد.

این باستان شناس در مورد نتایج مطالعاتی رو قبور دوران اسلامی در این محوطه تاریخی نیز اظهار کرد: مطالعه روی قبور دوران اسلامی در فیروزآباد نشان می‌دهد، از قرن هفتم قمری تدفین‌ها و بناهایی وجود دارد، که پس از فروپاشی نظام تجاری و اقتصادی آن در اواخر قرن چهارم قمری، روند سکونتی در منطقه ادامه داشته و به لحاظ اقتصادی نیز ساکنان و مالکان فیروزآباد در وضعیت مناسبی قرار داشته‌اند.

وی با اشاره به مستندنگاری مسیرهای کوچ نشینی شهرستان فیروزآباد در این پژوهش گفت: با  توجه به این که شهرستان فیروزآباد از سکونت‌گاه‌های مهم عشایری فارس از گذشته تا امروز بوده مطالعه و بررسی مسیرهای کوچ نشینی  و اسکان‌گاه‌های فصلی و موقتی آن‌ها ضروری به نظر می‌رسد.