به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از میزان، آسانسور برای راحتی ساکنان در یک ساختمان تعبیه می‌شود. اما گاهی موجب اختلاف نظرهایی در میان ساکنان آپارتمان‌ها می‌شود. به همین دلیل توجه و آشنایی با قانون آسانسور بسیار مهم است. گاهی این سؤال پیش می‌آید که آیا ساکنین طبقه همکف و یا طبقه اول می‌توانند از پرداخت هزینه‌ تعمیر آسانسور مانند هزینه نصب و تعبیه کردن آن و پرداخت شارژ و هزینه‌های تعمیر و بازرسی خودداری کنند؟ در مجله دلتا موارد مربوط به قانون آسانسور در آپارتمان‌ها به صورت کامل توضیح داده شده است.

آسانسور طبقه اول
طبق ماده 23 قانون تملک آپارتمان‌ها، در مورد قوانین استفاده از آسانسور، اعتراض ساکنین طبقات همکف و یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست. به طور مثال اگر در ساختمانی پنج طبقه، مالکین طبقات دوم، سوم و چهارم، قصد نصب آسانسور داشته و مکانی هم برای تعبیه شدن آسانسور از پیش تعیین شده باشد، در صورت مخالفت ساکنین طبقه اول و همکف می‌توانند برای نصب آسانسور اقدام کنند.

قانون تقسیم هزینه آسانسور

ممکن است واحدی به دلایلی همانند مسافرت، عدم حضور ساکنین در آن واحد و یا به اجاره نرفتن واحد، خالی بماند. باید در نظر داشت که پرداخت حق شارژ ساختمان‌ها به صورت ماهانه الزامی است و استفاده یا عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد. در واقع حق شارژ ساختمان ارتباطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینه‌های قسمت­­‌های مشترک و مشاع هستند.  که یکی از این هزینه‌ها مربوط به هزینه تعمیر آسانسور است.

وظایف مدیر ساختمان در مورد آسانسور
مدیر ساختمان موظف است هزینه‌های مربوط به آسانسور که شامل هزینه تعمیرات و … از کلیه ساکنین ساختمان دریافت کند. در زیر به این وظایف اشاره شده است.
1. با شرکتی معتبر برای آسانسور ساختمان قرارداد منعقد کند تا تعمیرات و نگهداری از آسانسور را انجام دهند.
2. لوازم حفظ و نگهداری آسانسور را که شامل لوازم شوینده، لامپ و روغن برای روغن­کاری آسانسور را تهیه کند.

جبران خسارت وارد شده به آسانسور

در صورتی که یکی از واحدها، خسارتی به آسانسور و هر یک از اموال عمومی وارد کند، آن واحد موظف است بر اساس تصمیمات مدیر ساختمان خسارت وارد شده را جبران کند.