به گزارش «عصر ساختمان» به نقل از دانشنامه تخصصی فولاد، لاکشمی در رشته بازرگانی از دانشگاه کلکته فارغ‌التحصیل شد. او در سال 1976 با پول پدر یک کارخانه فولاد در اندونزی خرید و توانایی‌هایش در تعیین استراتژی، توسعه کسب وکار و هدایت شرکت در خرید و مالکیت شرکت‌های دیگر فولادسازی، او را به مقام نخست تولید فولاد در دنیا رساند.
او شرکت‌های زیادی را خریداری و به مجموعه خود اضافه کرد. شم قوی اقتصادی او در خرید شرکت‌های فولاد باعث شد که روند خرید این شرکت‌ها توسط میتال به‌مرور ادامه یابد. در سال 1989 تولید شرکت به 420 هزار تن رسید و 3 سال بعد این میزان از مرز یک میلیون تن گذشت و به 4/1 میلیون تن رسید.
خرید شرکت‌های صنعت فولاد در نقاط مختلف دنیا به ویژه اروپای شرقی و شوروی سابق که اکثرا دولتی و در حال ورشکستگی بودند، ادامه یافت. شرکت آهن و فولاد ترینیداد در سال 1989 و شرکت فولاد ‌هامبورگ در سال 1995 خریداری شد. تولید شرکت در سال 1995 به 6میلیون تن و در سال 2000 بیش از 20 میلیون تن رسید.
شیوه میتال، خرید شرکت‌های غیربهره‌ور فولاد در مناطق مختلف دنیا و بهره‌ور ساختن آنها با روش‌های مدیریتی و فناوری بود، بنابراین عموما سعی در استفاده از آهن قراضه به‌عنوان ماده فلزی در تولید فولاد داشت. این امر به کاهش قیمت تمام شده و کاستن از اثرات بد زیست‌محیطی در صنعت فولادسازی منجر می‌شد.
در سال 2001 با خرید گروه بین‌المللی فولاد آمریکا (ISG)، شرکت فولاد میتال به بزرگ‌ترین شرکت تولیدکننده فولاد در دنیا تبدیل شد و تولید آن به 5/57 میلیون تن رسید. در حالی که در سال 2003 درآمد شرکت کمتر از 10 میلیارد دلار و سود خالص آن 1/1 میلیارد دلار بود، در سال 2005 با تولید 6/46 میلیون تن فولاد، این رقم به 1/28 میلیارد دلار و سود خالص به 36/3 میلیارد دلار رسید.
شرکت فولاد میتال به‌عنوان غول صنعت فولاد، انواع محصولات فولادی تخت و بلند را تولید و عرضه می‌کرد. محصولات تخت شامل تختال، ورق‌های نورد گرم و سرد، ورق گالوانیزه و محصولات بلند شامل شمش، مفتول، انواع سیم و میلگرد، سیم بکسل، ریل، تیرآهن، پروفیل و انواع لوله بود.
این شرکت علاوه بر فولاد، آهن اسفنجی نیز تولید می‌کرد و در سال 2005 میزان تولید آهن اسفنجی آن بیش از 11 میلیون تن بود. میتال سعی بر آن داشت که مواد خام و اولیه تولید آهن و فولاد را نیز خود تهیه کند. بنابراین با اقداماتی که در این زمینه انجام داد، اکنون چهارمین تولیدکننده سنگ معدن آهن در دنیا است و 50 درصد نیاز خود را تامین می‌کند.
میتال در ادامه روش منحصربه‌فرد خود در خرید شرکت‌های کوچک و بزرگ فولاد و سودآور‌کردن آنها، از مدتی پیش چشم به خرید شرکت لوکزامبورگی آرسلور به‌عنوان دومین شرکت بزرگ تولید فولاد داشت. در سال 2006 پس از مذاکرات فراوان، سرانجام با پیشنهاد 27 میلیارد یورویی میتال برای خرید آرسلور در 27 ژانویه این امر محقق شد و گای‌ دول (GUY DOLLE) مدیرعامل آرسلور تسلیم خواسته سلطان فولاد شد.به این ترتیب شرکت آرسلور-میتال به‌عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان با اختلاف بسیار نسبت به بقیه رقبا قرار گرفت. در حال حاضر، شرکت آرسلور-میتال، با تولید حدود 100 میلیون تن فولاد، حدود سه‌برابر رقیب دوم خود، شرکت فولاد نیپون ژاپن با تولید 5/34 تن و چهاربرابر شرکت پوسکو کره با 6/25تن، تولید می‌کند.
مزایای دیگر ادغام میتال با آرسلور، شامل جهانی شدن و پیوستگی مشتریان، سرمایه‌گذاری مشترک در تحقیق و توسعه محصولات جدید، هم‌افزایی مالی، تقویت انعطاف‌پذیری استراتژیک، صرفه به مقیاس، افزایش توجه به تامین‌کنندگان و مدیریت بهتر زنجیره تامین، نفوذ قدرت و موقعیت رهبری در بازار، انعطاف‌پذیری در عملیات، مدیریت بهتر ظرفیت‌ها، بهبود بازدهی، ثبات و پایداری در صنعت فولاد و شتاب رشد در بازارهای جدید و مستعد مانند هند، چین، آسیا، روسیه، آفریقای جنوبی بود.
پس از خرید شرکت فولاد آرسلور، هم‌اکنون غول میتال استیل، با تولید حدود 100 میلیون تن فولاد، بیش از 70 میلیارد دلار فروش دارد و به تنهایی حدود 10 درصد فولاد جهان را تولید می‌کند، بنابراین قدرت بلامنازع فولاد جهان محسوب می‌شود. آرسلورمیتال این شانس را دارد که در 10 سال آینده به تولید 200-150 میلیون تن فولاد برسد. این شرکت نه تنها بزرگترین، بلکه موفق‌ترین شرکت در صنعت فولاد نیز محسوب می‌شود و یکی از پیشرفته‌ترین شرکت‌های فولاد دنیا در زمینه استفاده از فناوری‌های نوین فولادسازی است. آرسلورمیتال یک شرکت جهانی بوده که 61 کارخانه آن در 27 کشور جهان و 4 قاره پراکنده است.اکنون بیش از 280 هزار نفر از حدود 50 ملیت مختلف، کارمند این شرکت بوده و درآمد شرکت نیز در سال گذشته بالغ بر 65 میلیارد دلار بوده است.
شرکت میتال در زیرساخت‌های صنعت فولاد، حمل‌ونقل ، نیروگاه و توزیع انرژی و نیز معدن فعال بوده و رهبر بازار فولاد برای صنایع خودروسازی آمریکا و اروپا است. برنامه‌های آینده میتال شامل افزایش سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه، کاهش نیروی انسانی، دستیابی به صرفه‌جویی سرانه، افزایش بهره‌وری تولید فولاد و تولید 80 میلیون تن در سال 2010 می‌باشد