به گزارش پایگاه خبری«عصرساختمان»، البته روش های مختلفی برای عایق کردن ساختمان وجود دارد که متداول ترین آنها عایق بندی توسط قیروگونی می باشد. اما با پیشرفت تکنولوژی عایق های پیش ساخته با نام ایزوگام مورد استفاده قرار گرفته است و به تازگی مهندسان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که می توان با رزین های اکریلاتی و استایرنی که محلول در آب هستند، عایق رطوبتی جدیدی را تولید کنند.
عایق های ساختمانی انواع مختلفی دارند عایق کاری با قیر و گونی یکی از متداول ترین آنها به شمار می رود
این نوع از عایق ها یک روش کاملا سنتی بوده و به صورت متدوال هم مورد مصرف قرار می گیرند. دلیل کاربرد بسیار زیاد این روش وجود مواد اولیه (گونی و قیر) آن است که به صورت فراوان در هر شهر و مکانی یافت می شود و به همین خاطر برای عایق کاری بیشتر از این روش استفاده می کنند.
مشخصات گونی و قیر 
گونی قابل استفاده در روش قیر وگونی از طریق کشورهای خارجی وارد ایران شده و به صورت گونی درجه یک، درجه دو و درجه سه وهمچنین در سایزهای مختلف قابل عرضه در بازار هستند. بر طبق استاندارد اعلام شده، بهترین گونی جهت عایق کاری ساختمان باید دارای 380 گرم وزن در هر متر مربع بوده و همچنین ریز بافت، نو، سالم، بدون چروک و فاقد آلودگی باشد.
قیرمورد نیاز برای عایق کاری هم ماده سیاهی از هیدرو کربن های آلی با ترکیبات پیچیده است که از تقطیر نفت خام تهیه شده اند.
اجرای عایق کاری
عایق کاری ساختمان به صورت معمول برای بام های تخت و حتی قوسی شکل انجام می شود. عایق کردن برای ایوان ها هم ضروری بوده و می توان کف هایی که در تماس با زمین خیس و نمناک هستند، مانند سرویس بهداشتی و آشپزخانه ها را هم عایق نمود. دیوارهای زیر زمین، دیوارهای نمناک و حتی شالوده بنا را باید عایق بندی نمود. بدنه و کف استخر ها و به صورت کلی هر نمایی که در معرض آب قرار دارند را باید عایق کاری مناسبی انجام داد تا رطوبت ایجاد شده آنها را از بین نبرد.

زمان مناسب برای قیر و گونی کردن
توجه داشته باشید که عایق کاری را نباید در زمان بارش باران و بر روی سطح های مرطوب انجام داد. اجرای عایق کاری جامد تا زمانی که گرم و روان است، امکان پذیر می باشد. یادتان نرود که روی قسمت های عایق کاری شده نباید راه رفت و در صورت لزوم با کفش بدون میخ بر روی سطوح عایق شده حرکت کنید. در زمان عایق کاری دمای قیری که استفاده می شود، نباید بیشتر از177+ درجه سلسیوس باشد. برای محکم کردن لایه های عایق نیازی به استفاده از میخ نبوده و تنها لازم است که لایه ها از هر طرف در حدود 10 سانتی متر هم پوشانی داشته و به قیر کاملا چسبیده شوند. لایه رویی را باید در سمتی قرار داد که مطابق شیب بندی بوده و آب از روی آن به لایه زیرین سرازیر شود.
نکته مهم در رابطه با لایه بندی بیش از یک لایه این است که لایه های متوالی عایق را باید به صورت عمود بر روی هم قرار داده و سپس سطوح عایق شده را با یک لایه محافظ پوشانده و در صورتی که زیر سازی مناسبی برای عایق کاری وجود ندارد، انجام زیر سازی ضروری خواهد بود.
مزایای  و معایب قیر ها
قیرها در برابر آب و به طور کلی رطوبت غیر قابل نفوذ هستند و در مقابل نفوذ اسیدها، بازها و همچنین نمک ها از خود مقاومت نشان داده و چسبندگی بسیار بالایی دارند. البته از لحاظ اقتصادی هم نسبت به سایرعایق های رطوبتی به صرفه هستند، اما با این وجود معایبی دارند که باعث می شود کمتر از آنها استفاده شود. در واقع قیر ها در دمای بسیار زیاد تبدیل به زغال قابل اشتعال می شوند و در مقابل فشار و حلال ها تغییر شکل می دهند که باعث می شود خواص آنها از بین برود و کارایی خوبی نداشته باشند.
معایب عایق کاری با قیر و گونی
در صورتی که از قیر و گونی برای عایق کاری استفاده می کنید، باید توجه داشته باشید که این روش عایق کاری علاوه بر اینکه باعث آلودگی محیط زیست می شود، به مرور زمان دچار پوسیدگی شده و در صورتی که نشت های احتمالی در ساختمان وجود داشته باشد، دچار پارگی می شوند. طولانی ترین عمر عایق کاری قیر و گونی کمتر از 10 سال بوده و  اگر بخواهید آنها را ترمیم کنید، نه تنها هزینه قابل توجهی را باید انجام دهید، بلکه مشکلات اجرایی انجام این کار بسیار زیاد خواهد بود. در بخش های بعدی با بهترین روش های عایق بندی آشنا می شوید.