به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از ایلنا، اکبر عابدی امروز "شنبه" با اعلام این مطلب گفت: قدیمی ترین آثار به دست آمده از این کاوش ها متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد و دوره مس و سنگ است که از این دوره علاوه بر سفال های شاخص کاه رو و منقوش، ابزارهای سنگی از جنس ابسیدین و کوارتز و چرت نیز در کنار ادوات سنگی به دست آمد.

او همچنین به کشف ساختارهای معماری متفاوت از فازهای مختلف این دوره اشاره کرد و گفت: بیشترین استقرار محوطه متعلق به عصر مفرغ منطقه جنوب دریاچه ارومیه است که از جمله فرهنگ های کمتر شناخته شده شمال غرب ایران به شمار می آید.

به گفته این باستان شناس، بیشترین استقرار تپه سیلوه پیرانشهر که نزدیک به 8 متر از آثار این محوطه را در بر می گیرد نیز متلعق به این دوره است.

به گفته این باستان شناس با توجه به تحولات منطقه ای و فرامنطقه ای زیاد در این منطقه و محوطه در دوره مفرغ، آثار به دست آمده نیز قابل توجه است.

اکبر عابدی خاطر نشان کرد: وجود چندین فاز و دوره های معماری به همراه سفال های شاخص در کنار ابزارهای سنگی، فلزی و استخوانی از یافته های شاخص دوره مفرغ در تپه سیلوه است.

او اظهار داشت: شاخص ترین یافته دوره مفرغ دو لوح شمارشی متعلق به دوره آغاز نگارش و عصر مفرغ است که بسیار شبیه به نمونه های بدست آمده از تپه گودین کرمانشاه و محوطه های همزمان خود است.

او با اشاره به این که پس از دوره مفرغ آثار و نهشته هایی از دوره عصر آهن در محوطه قابل مشاهده است، گفت: با توجه به بررسی های اولیه به نظر می رسد این آثار و نهشته ها بیشتر متعلق به دوره های عصر آهن II و III شمال غرب ایران و حوزه فرهنگی حسنلو باشد که البته این دوره با توجه به ابهامات و اهمیت آن نیازمند مطالعات و بررسی های بیشتری است.

وی در ادامه از شناسایی و ثبت، ساختارهای سنگی فراوانی از دوره تاریخی به ویژه اشکانی در ترانشه های مختلف کاوش خبر داد.

به گفته این باستان شناس، جدیدترین آثار محوطه شامل قبور فراوانی از سده های میانی اسلامی (سلجوقی – ایلخانی) تا قبور معاصر را در بر می گیرد که اطلاعات انسان شناختی فراوانی  برای بررسی مطالعات مختلف در اختیار پژوهشگران می گذارند.

او با اشاره به این که نخستین فصل کاوش های نجات بخشی سد سیلوه در دو محوطه تپه قبرستان سیلوه و تپه سرباز سیلوه با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است، ابراز امیدواری کرد که تا پایان کاوش اطلاعات بیشتری درباره دوران پیش از تاریخ و تاریخی منطقه شمال غرب ایران به دست آید چرا که این موضوع  کمک شایانی در تکمیل جدول گاهنگاری شمال غرب ایران خواهد کرد.

او در پایان گفت: با توجه وسعت محوطه، سعی بر این بود تا در کمترین زمان ممکن بیشترین اطلاعات از این کاوش به دست آید.