به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مرتضی ادیب زاده با اعلام این خبر گفت: از آثار دوران سلجوقی به دست آمده در این فصل از کاوش می‌توان به ساختار دیوار بزرگی اشاره کرد که مجموعه منظمی از فضاهای معماری را شامل می شود.

این باستان‌شناس با بیان این که این دیوار با مصالح سنگ لاشه و گچ در قسمت پی دیوار و آجر در قسمت فوقانی آن ساخته شده است، گفت: تاکنون بیش از 50 متر از این دیوار در کاوش شناسایی شده و احتمال می‌رود با همان جهت به سمت برج طغرل ادامه داشته باشد.

به گفته مرتضی ادیب‌زاده، در کاوش، بقایای آوار انبوه و متراکمی از آجر و دیگر مصالح خرد شده در سرتاسر کارگاه‌ها شناسایی شد که با توجه به وضعیت تخریب و شدت آن و نیز سایر اطلاعات به دست آمده، می تواند شواهدی از زلزله سال 571 هجری را در اختیار قرار دهد.

او افزود: علاوه بر آثار معماری متعلق به دوران سلجوقیان، حجم زیادی از قطعات سفالینه های قرون میانه اسلامی در گونه‌های مختلف به دست آمده و در دست مستندسازی و مطالعه است.

این باستان شناس با اشاره به این که  تاکنون هیچ اطلاعی ازچگونگی وضعیت محیط پیرامون برج طغرل در دوران سلجوقی نداشته‌ایم، ابراز امیدواری کرد که بررسی و تحلیل آثار معماری کاوش شده در این مجتمع، اطلاعات بسیار ارزشمندی از بافت معماری پیرامون برج طغرل در دوره سلجوقی در اختیار باستان شناسان قرار دهد.

به گفته او با توجه به وسعت زیاد محوطه باید این محدوده در فصل‌های آتی مورد کاوش قرار گیرد و در حال حاضر آثار به دست آمده در محل حفظ و محصور شده و در صورت تامین اعتبار، مورد مرمت قرار خواهند گرفت.

ادیب زاده با اشاره به قرار داشتن مجتمع تجاری- فرهنگی ری  در ضلع جنوبی برج تاریخی طغرل و  شناسایی آثار معماری اسلامی به دنبال خاکبرداری در این محل  گفت: بعد از مستندسازی اولیه احتمال داده شد بقایای به دست آمده، متعلق به دوران سلجوقی و هم دوره با بنای برج طغرل باشد و در نتیجه عملیات خاکبرداری توسط اداره کل میراث فرهنگی استان تهران متوقف شد و پس از تامین اعتبار لازم، از اواسط آذر ماه کاوش اضطراری در این بخش از پروژه مجتمع تجاری – فرهنگی  ری با کسب مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری آغاز شد.

بر اساس نوشته های مورخین و جغرافیانویسان ایرانی شهر تاریخی ری در سال 571 هجری قمری در اثر زلزله ویران و متروک شده و بعدها در دوران صفویه بار دیگر  حیات خود را باز یافت.