عصر ساختمان- در این گزارش با ۱۰ بهترین کشور برای کار و زندگی آشنا خواهید شد.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از بازده ، همهی ما دائما تلاش میکنیم به راز تعادل کار و زندگی دست یابیم، و طبق شاخص زندگیِ بهتر که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی منتشر میشود، به نظر میرسد اروپاییها به این راز پی برده باشند، زیرا کشورهای اسکاندیناوی در صدر این فهرست قرار دارند. سوئد سردمدار کاهش ساعات هفتگی است و توانست با موفقیت ساعات کاری را به 30 ساعت در هفته برساند، در حالی که فقط 2 درصد کارمندان دانمارکی ساعتهای طولانی مدت به کار مشغول هستند (میانگین جهانی سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی 13 درصد است). با وجود این، شرایط برای کارمندان ایالات متحده کاملا متفاوت است؛ زیرا آنها به صورت میانگین 47 ساعت در هفته کار میکنند (که با شش روز در هفته برابری میکند)، ولی آنها تنها ملتی نیستند که زیاد کار میکنند.
طبق نظرسنجی وبگاه EY یکسوم گزارشها در مورد کارگران جهان نشان میدهد “آنّها در سالهای اخیر در مورد مدیریت تعادل کار و زندگی بیش از پیش دچار مشکل شدهاند.” شرکتکنندگان امریکایی در این نظرسنجی آنقدر مشتاق ایجاد تعادل و انعطافپذیری میان کار و زندگیشان هستند که برای رسیدن به این هدف شغل و حرفهیشان را ترک و پیشنهادهای ترفیع را رد میکنند؛ ولی پرسش مهم این است که آیا آنها حتی حاضر هستند به کشورهای دیگر نقل مکان کنند؟ اگر شما هم از جمله افرادی هستید که برای رسیدن به تعادل میان کار و زندگی تمایل دارید به کشوری دیگر بروید، ادامهی این مطلب را مطالعه کنید؛ این مطلب بر اساس ”شاخص زندگی بهتر» به 10 کشور با بهترین تعادل میان کار و زندگی اشاره میکند که توسط سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی تهیه شده است.
1.دانمارک
دانمارک با شایستگی در صدر این فهرست قرار گرفته است. این کشور نه تنها دارای بهترین شرایط تعادل میان کار و زندگی است، بلکه به عنوان شادترین کشور دنیا نیز لقب گرفته است. طبق اظهارات وبگاه رسمی این کشور: “دانمارک میتواند به دلیل دارا بودن تعادل سالم میان کار و زندگی به خود افتخار کند.” به علاوه این کشور دارای شرایط کاری انعطافپذیر و الگوی رفاهی شامل تسهیلات مراقبت از کودک و مرخصی زایمان است.
با اینکه نسلی جدید از شرکتهای مدافع حقوق مادران در ایالات متحده به دنبال سیاستهایی بهتر برای وضعیت پدران و مادران هستند، تقریبا اکثریت آنها به طور کلی امکاناتی خاص در اختیار والدین قرار نمیدهند. با این حال در دانمارک، همهی افرادی که به تازگی یا دوباره مادر و پدر شدهاند از 52 هفته مرخصی مشترک با حقوق بهرهمند میشوند، زیرا تنها این حق مادران نیست که با نوزادانشان وقت بگذرانند. مادران حتی دو هفته پیش از زایمان نیز میتوانند مرخصی بگیرند.
ولی رتبهی نخست دانمارک تنها به ارائهی مرخصی والدین محدود نمیشود؛ سطح تحصیلات، شغل، دستمزد، درآمد و ثروت، و امنیت شخصی در این کشور نیز از میانگین جهانی بالاتر است. بیش از 73 درصد افراد 15 تا 64 ساله در دانمارک در یک اداره شاغل هستند، و تنها 2 درصد از آنها “ساعات طولانی” کار میکنند؛ که این آمار یکی از پایینترین ارقام موجود در سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی محسوب میشود. تقریبا همهی دانمارکیها از زندگیشان راضی هستند؛ که از این جهت، با کسب امتیاز 7/5 از 10، حائز یکی از بالاترین امتیازات محسوب میشوند.
2.اسپانیا
اگر شما هم یک بار از خواب نیمروز در اسپانیا لذت برده باشید، حتما تایید خواهید کرد این کشورِ بسیار زیبا از لحاظ تعادل کار و زندگی دارای شرایطی فوقالعاده است. حتی اسپانیاییهایی که به صورت تمام وقت کار میکنند “نسبت به هر کشور دیگر در جهان از زمانی بیشتر برای اوقات فراغت و مراقبتهای شخصی بهرهمند هستند.” در حقیقت، آنها بیش از 16 ساعت را در روز صرف غذا خوردن، وقتگذرانی با دوستان، و تفریح و سرگرمی میکنند.
حدود 56 درصد از آنها در ادارهها و شرکتهای مختلف استخدام هستند، و تنها 6 درصدشان به طور میانگین بیش از 50 ساعت در هفته کار میکنند. با این حال، میزان شادی اسپانیاییها از بیشتر کشورهای دنیا کمتر است، و سطح رضایتشان از زندگی 6/5 از 10 محاسبه شده است؛ میانگین سازمان همکاری و توسعهی اقتصاد 6/6 است. این مسئله به دلیل سطح پایین کیفیت محیط زیست، تحصیلات، و درآمد است، و باید خاطر نشان کرد اسپانیا پس از یونان از نظر سطح اشتغال بدترین کشور این سازمان تلقی میشود.
3.هلند
برای بسیاری از ما، داشتن تعادل میان کار و زندگی یک آرزوی دست نیافتی تلقی میشود، ولی در هلند رسیدن به این آرزو آسان است؛ چرا؟ بر اساس مجلهی اکونومیست، دلیل این مسئله این است که مردم هلند “با خونسردی و آرامش به کار میپردازند و در آن زیادهروی نمیکنند.” بیش از نیمی از جمعیت شاغل در این کشور (74 درصد افراد 15 تا 64 ساله) به صورت نیمهوقت کار میکنند؛ “آماری بیش از هر کشور ثروتمند دیگر جهان”؛ و خوشبختانه به دلیل ثروت و دارایی موجود در این کشور، ” هلندیها برای داشتن زندگی راحت به دو شغله بودن نیاز ندارند.” ولی آنها نه تنها کمتر از سایر کشورها کار میکنند (26/8 درصد مردان و 76/6 درصد زنان کمتر از 36 ساعت در هفته کار میکنند)؛ بلکه بیش از سایرین به ورزش و فعالیت میپردازند.
مطالعهای توسط بنیاد قلب بریتانیا دریافت بخشی بزرگ از جمعیت این کشور حداقل چهار روز در هفته فعالیت ورزشی میکنند.
هلند همچنین 20 روز به عنوان تعطیلات و تفریح برای کارگران این کشور در نظر میگیرد. به گزارش وبگاهی موسوم به شبکهی مادر طبیعت، علیرغم اینکه این 20 روز نسبت به برخی کشورهای دیگر رقمی بالا محسوب نمیشود، ولی کارمندان هلندی بابت مرخصی گرفتن و رفتن به تعطیلات پول اضافه دریافت میکنند. راسل شورتو، یک امریکایی که در هلند زندگی میکند، طی مقالهای در نیویورک تایمز تحت عنوان “داستان سفر به هلند” لحظهای را که این مبلغ را دریافت کرد اینگونه توصیف کرده است:
در اواخر ماه میدر سال گذشته، مبلغ 4264 دلار به شکلی غیرمنتظره و تحت عنوان vakantiegeld (تعطیلات) به حسابام واریز شد. این مبلغ دقیقا پیش از شروع تعطیلات تابستانی، تقریبا به حساب همهی کارکنان این کشور واریز میشود؛ میتوانید این مبلغ را که مجموعا 8 درصد از کل دستمزد سالانهتان است، از کارفرمایتان طلب کنید؛ که هزینههای بلیط هواپیما، آموزش گشتوگذار، و خورد و خوراک را در طول تعطیلات پوشش میدهد. و این مبلغ در طول تعطیلات تنها عایدیتان محسوب نمیشود – بلکه در تمام طول دورانی که مشغول خوشگذرانی هستید، حقوق اصلیتان نیز برایتان لحاظ میشود.
از این رو، جای تعجب نیست چرا هلند دائما جزء یکی از شادترین کشورهای جهان به شمار میرود. همچنین شهروندان هلندی از لحاظ رضایت از زندگی به خود امتیاز 7/3 از 10 را دادهاند. در حقیقت، همهی کشورهای عضو اتحادیهی بنلوکس (بلژیک، هلند، و لوکزامبورگ) در بخش مرکزی اروپای غربی از بهترین شرایط تعادل کار و زندگی برخوردار هستند؛ شاید چیزی در آب آن منطقه باشد که همهشان را خوشبخت کرده است!
4.بلژیک
در حالیکه مردم بسیاری از کشورها زندگی میکنند که فقط به کار بپردازند، کار بلژیکیها در خدمت زندگیشان است، و به همین دلیل در فهرست تعادل میان کار و زندگی در چنین جایگاهی قرار گرفتهاند. با اینکه 62 درصد از آنها حقوقبگیر هستند و میزان اضافه کار نیز در این کشور پایین است (تنها 5 درصد)، دورکاری در حال افزایش است و روز به روز کارمندانْ بیشتر به دنبال حضور در کنار خانواده هستند و از هدر دادن زمانشان در رفتوآمد به محل کار اجتناب میکنند.
بلژیکیها در مقایسه با مردم امریکای شمالی از تعطیلاتی بیشتر بهرهمند هستند. اگر به صورت میانگین در کل سال هفتهای 5 روز کار کنید، علاوه بر 10 روز تعطیل عمومی 20 روز اضافه نیز مرخصی سالانه دریافت خواهید کرد. مرخصی والدین نیز در این کشور سخاوتمندانه است؛ زیرا زنان از شش هفته پیش از زایمان میتوانند از مرخصی استفاده کنند و مجموعا به صورت اختیاری میتوانند 15 هفته در خانه باشند، در حالی که پدران نیز در ماه اول بعد از زایمان میتوانند 10 روز مرخصی داشته باشند. به طور کلی بلژیکیها از زندگیشان راضی هستند و از این جهت به خود امتیاز 6/9 از 10 دادهاند.
5.نروژ
نروژ کشوری است که با ذخایر نفتی غنیاش شناخته میشود. در حقیقت، این کشور طبق شاخص رفاه موسسهی لگاتوم به عنوان یکی از سعادتمندترین کشورهای دنیا محسوب میشود، و شش سال است رتبهی یک را به خود اختصاص داده است. امنیت شغلی نیز در این کشور بالا است، یعنی فقط کافی است دورهی آزمایشی سه ماههی اولیه را پشت سر بگذارید؛ وبگاه زندگی در نروژ در این مورد میگوید: “خیلی کم پیش میآید کارمندی به دلیل عملکرد ضعیف از کار اخراج شود.” و وقتی صحبت عدالت اجتماعی کار نیز به میان آید، باز هم نروژ رتبهی یک را به خود اختصاص میدهد.
طبق شاخص توسعهی انسانی، کشور نروژ از لحاظ عدالت اجتماعی در رتبهی نخست جهان قرار دارد، زیرا به طور مثال، اختلاف دستمزد مدیران نسبت به سایر کارمندان آنچنان زیاد نیست. به دلیل تاکید زیاد نروژیها به بهرهوری، آنها به ندرت بیشتر از ساعات کار عادی به کار مشغول میشوند – تنها 3 درصد از آنها در ساعات طولانی به کار میپردازند.
خانواده نیز در این کشور از اهمیتی زیاد برخوردار است؛ مثلا کارمندان برای رساندن کودکانشان از مدرسه به خانه از مرخصی ساعتی بهرهمند هستند، و پدرها و مادرها نیز مجموعا میتوانند تا 12 هفته از مرخصی بدون حقوق استفاده کنند. به طور کلی نروژیها از زندگیشان بسیار راضی هستند و به خود 7/4 از 10 امتیاز دادهاند.
6.سوئد
سوئد از لحاظ رعایت شدید تعادل میان کار و زندگی در سطح جهان مشهور است، و این مسئله زمانی بیش از پیش آشکار شد که این کشور ساعت کاری روزانهاش را تنها 6 ساعت اعلام کرد. اریکا هلستروم، مدیر یک استارتآپ (نوبنیاد) سوئدی که این ساعت کاری را اعمال کرده است، هماکنون دفتر شرکت را هر روز در سه و نیم بعد از ظهر به مکانی برای پیادهروی تبدیل کرده است. وی به بیبیسی میگوید: “این کار برای من فوقالعاده هیجانآور است.
با این قانون، در طول روز و در زیر نور خورشید برای آموزش یا برای وقتگذرانی در فضای باز یا انجام باغبانی زمان فراغتی بیشتر در اختیار دارم.” در سراسر سوئد، به ندرت افرادی یافت میشوند که بیش از حد معمول کار کنند؛ یعنی تنها 1 درصد از کارمندان سوئدی بیش از 50 ساعت در هفته کار میکنند که در مقایسه با میانگین سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی (13 درصد) رقمی بسیار اندک است. طبق قانون آنها باید در هر سال 25 روز به تعطیلات بروند، و پدرها و مادرها 480 روز از مرخصی والدینْ با حقوق بهرهمند میشوند.
آمیک گرووال که در کانادا به دنیا آمده است و 29 سال دارد، لندن را برای کار در شعبهی مرکزی سیتیبانک در استکهلم ترک کرد میگوید، در اینجا میان کارمند و مشتری “احترام متقابل” وجود دارد. وی به بیبیسی میگوید: “برای زنگ یا ایمیل (رایانامه) زدن به مشتریان همیشه منتظر میمانم تا ساعات اداری فرا برسد، و به همین صورت نیز میدانم هیچکس در تعطیلات به من زنگ نخواهد زد.” بنابراین سوئد را میتوان الگویی برای بسیاری از کشورهای جهان در نظر گرفت.
7.آلمان
آلمانیها از لحاظ بهرهوری جز برترینهای دنیا هستند (این کشور به طور کلی به عنوان مرکز صنعت دنیا شناخته میشود)، ولی اخلاق کاری سختکوشانه و پرتلاششان فقط در محدودهی ساعات کاری است. آلمانیها کمتر از بسیاری از کشورها کار میکنند (به طور میانگین 35 ساعت در هفته)، و طبق قانون باید حداقل 20 روز در سال به مرخصی با حقوق بروند (از این نظر در دنیا سوم هستند)، و با تمام اینها، میزان سازندگی و بهرهوریشان بسیار بالا است، چرا؟ به گزارش هافینگتونپست، تعریف ساعات کاری در فرهنگ سازمانی آلمانیها به این گونه است که “یک کارمند در طول ساعات کاری، جز انجام وظایفاش به هیچ کاری دیگر نمیپردازد.”
به این ترتیب، آنها در ساعات کاری به شدت پرتلاش هستند و کاملا بر کار تمرکز میکنند، ولی آنها پس از پایان ساعات کاری نیز به خوبی میدانند باید چه بکنند: “در اوقات فارغ از کار حقیقتا فارغ از کار هستند، ” و “کاملا میان زندگی کاری و زندگی شخصی حد و مرز قائلاند.” از این رو، آنها بیش از بسیاری از ملتها از زندگیشان راضی هستند، و طبق نظرسنجی سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی 7 امتیاز از مجموع 10 امتیاز کسب کردند. بنابراین، بر خلاف آنکه در ایالات متحده فکر میکنند ساعات طولانی کاری به بهرهوری بیشتر منجر میشود، آلمانیها ثابت کردهاند حتی با کار کمتر نیز میتوانند بیش از امریکاییها بهرهوری داشته باشند.
8.روسیه
بزرگترین کشور جهان دارای 140 میلیون جمعیت است، با این حال توانسته است اکثریت آدمهای کشور را شاد و راضی نگه دارد. طبق گزارشی در سال گذشته، 78 درصد روسها “نسبت به 25 سال قبل بسیار شاد و راضیتر بودهاند”. بر اساس چه معیارهایی این شادی سنجیده شده است؟ آیا معیار این سنجش “کیفیت زندگی خانوادگی” یا “علاقه به زندگی کاری” بوده است؟ در حقیقت، روسها برای ایجاد تعادل میان رسیدگی به خانواده و انجام کار بسیار ارزش قائل میشود؛ زیرا 69 درصد از آنها کارمند هستند و تنها 2 درصدشان بیش از اندازه کار میکنند، که به شکلی قابل توجه کمتر از میانگینی است که از جانب سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی محاسبه شده است (9 درصد).
9.ایرلند
مردم ایرلند بسیار سختکوش هستند، ولی با افزایش اهمیت تعادل کار و زندگی در سطح جهان، الگوی کار در این کشور نیز در حال تغییر است. این کشور همچنین از حکم اتحادیهی اروپا در مورد ساعات کاری تبعیت کرد؛ طبق این دستورالعمل، میانگین ساعات کاری هفته به همراه اضافه کاری نباید از 48 ساعت تجاوز کند. از امسال، پدرهای ایرلندی میتوانند دو هفته در سال از مرخصی والدین استفاده کنند و در ازای هر هفته 252 دلار نیز دریافت نمایند.
البته مادران نیز پیش از این، از 26 هفته مرخصی با حقوق بهرهمند بودهاند. سازمان بینالمللی کار، به عنوان یکی از موسسات زیرمجموعهی سازمان ملل متحد، به آیریش تایمز گفت، مرخصی والدین که اخیرا در بسیاری از کشورها اعمال شده است “به کارمندان کمک میکند به تعادلی سالم میان کار و زندگی دست یابند” و همچنین “هنجارهای قدیمی و نگرشهای سنتی جامعه را در هم میشکند و وضعیت عدالت جنسیتی را بهبود میبخشد.” با اینکه درصد جمعیت شاغل ایرلند (60 درصد) نسبت به سایر کشورها کمتر است، این کشور متعهد شده است طبق برنامهای موسوم به برنامهی حرکت برای افرادی که عادت دارند ساعات طولانی کار کنند، دورههای آموزشی و پرورشی ارائه دهد؛ تنها 4 درصد از کارمندان ایرلندی بیش از ساعات تعیینشده کار میکنند. مردم ایرلند از لحاظ رضایت از زندگی، از مجموع 10 امتیاز به خود 7 دادند.
10.لوکزامبورگ
ساکنان لوکزامبورگ از لحاظ وضعیت سلامت، رضایت از زندگی، و سطح درآمد در بالاترین سطوح قرار دارند، زیرا همهی این معیارها در این کشور نسبت به بیشتر کشورهای جهان بالاتر از حد میانگین است. آنها “به جوانانشان توصیه میکنند کارآفرینی و خوداشتغالی از کارمندی بهتر است” و همچنین شکافهای جنسیتی نیز در این کشور بسیار اندک هستند. آنها برای زندگی خارج از کار بسیار ارزش قائل هستند (تنها 3 درصد از آنها بیش از حد کار میکنند)، و تفاوت میان مدت زمان کاری زنان و مردان تنها 3 درصد است. آنها عاشق اوقات فراغتشان هستند، و حداقل 15 ساعت را به تفریح و مراقبتهای شخصی میپردازند، که همین عامل باعث شده است سطح رضایتشان از زندگی 6/9 از 10 باشد.