عصر ساختمان:بررسی سیر تاریخی رشد کلانشهرهای کشور، به خصوص تهران در طول دهههای گذشته نشان میدهد که بسیاری از این مناطق در ابتدا روستا بوده و در نهایت به شهرهای بزرگ با ساختوسازهای غیرمتعارف تبدیل شدهاند و ساختوسازهای مجاز و غیر مجازی که به بافت فرسوده مدرن معروف شده در این شهرها رشدونمو داشته است.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از قانون، بافتی که به عنوان «بافت فرسوده» در مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری و در طرح جامع تعریف شده است باید دارای سه مولفه ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری باشد. به این معنی که خود ساختمان بالذاته ناپایدار بوده و احتمال ریزش داشته باشد، کوچههای تنگوباریک که امکان تردد در آن یا وجود نداشته و یا کم باشد و در نهایت ریزدانگی آن موجب ایجاد مشکلاتی در خدمترسانی و تامین پارکینگ شود. اما اکنون دیگر تنها وجود این بافتهای فرسوده دغدغه مسئولان شهری نیست چراکه طی سالهای اخیر در شهرهای بزرگ و اطراف آنها هرچند بناهایی به ظاهر شیک ساخته شده اند لیکن عمر مفید و استحکام این ابنیه کم بوده و می توان آنها را در زمره بافت های فرسوده بهشمار آورد و اصطلاحا آنها را « بافت فرسوده مدرن» نامید. متاسفانه در بخش عمدهای از بناهای احداث شده امروزی ضوابط ساختوساز و شهرسازی مورد نظارت دقیق از سوی مراجع مجری و ناظر بر ساخت و ساز نیست.
در شهرهای بزرگ و کلانشهرهای کشور برخی از بناهای بلندمرتبه و مرتفع، بدون بررسی جامع آثار و عوارض آنها بر اجتماع شهری و آزمایش استحکام مکانیک خاک احداث شدهاند.علاوه بر عدم رعایت اصول مقررات ملی ساختمان متاسفانه موضوعات مربوط به شهرسازی از جمله در نظر گرفتن سرانههای شهرسازی و رعایت مبانی شهرسازی و معماری نیز در ساخت این بناها مورد غفلت قرار میگیرد. لذا امروزه بسیاری از مردم در شهرهای بزرگ و کلانشهرهای کشور در واحدهایی سکونت دارند که از نظر رعایت استانداردهای مهندسی و اصول ساختمانسازی فاصله زیادی دارند.عدم صدور پروانه ساختمانی برای ساختوساز در محدوده خارج از کلانشهرها، باعث میشود تا شاهد عدم حضور مجری و مهندس ذیصلاح و عدم نظارت بر ساخت و ساز در این مناطق باشیم به همین دلیل تضمینی بر احداث ساختمان با کیفیت وجود ندارد و آسیبپذیری این نوع از ساختمانها بر اثر عوامل مختلف افزایش یافته و خسارات جبران ناپذیری بر ساکنان آن وارد خواهد کرد. بر همین اساس نمیتوان مشکلات بافت فرسوده در کلانشهرها را مختص به محدوده قانونی آنها دانست و در اصل دغدغه مدیران شهری باید جلوگیری از گسترش جمعیتپذیری در شهرهای اقماری باشد.
از طرفی ساخت و ساز در شهر ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و غیره دارد و این پدیده یکی از عارضه های کلانشهرهاست، زیرا با گسترش کلانشهرها شاهد افزایش قیمت زمین و به تبع آن مسکن هستیم. پس از افزایش قیمت زمین تعدادی از افراد نمی توانند با چرخه افزایش قیمت ها همراه شوند در نتیجه چنین اشخاصی که شغل آنها در کلانشهر است برای زندگی و اسکان به نقاطی می روند که در حاشیه شهر قرار دارد و این به نوعی بر میزان ترافیک محورهای ورودی به شهرها میافزاید.بنابراین مقابله با رشد و توسعه بافت فرسوده مدرن موضوعی نیست که تنها با نظارت بر ابعاد عمرانی حل شود بلکه باید به تمامی جنبه های زندگی که در بافت شهری جاری است توجه کرد.
جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.