به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از باشگاه خبرنگاران، توسعه افقی شهرها به عنوان یکی از اصلی ترین سیاست های دولت سیزدهم بود که این سیاست می تواند زمینه ساز بهبود و توسعه ساخت مسکن در کشور شود این در حالی است که پیش از این اجرای این طرح ساخت و ساز در قالب توسعه عمودی شهر خلاصه می شد و باعث شده بود که برج سازی در شهرهای مختلف جایگزین خانه های ویلایی  حیاط دار شود و زمینه ساز کاهش اثرات ایرانی اسلامی در بسیاری از نقاط کشور شود.

گرایش به بلند مرتبه‌سازی در شهرهای بزرگ یکی از پیامدهای منفی در توسعه شهری محسوب می‌شود؛ توسعه عمودی شهر می‌تواند به بسیاری از مسائل شهری همچون کمبود زمین مسکن، کاهش حمل‌ونقل، کاهش هزینه تأسیسات شهری، جلوگیری از رشد افقی شهرها و کاهش آسیب وارده بر محیط زیست پاسخ دهد؛ از طرفی این پدیده ضمن داشتن اثرات مثبت در صورت کم‌توجهی می‌تواند نتایج منفی و زیانباری را در ساختار هویت محلات شهر و عناصر هویت بخش آن به بار آورد.

در همین رابطه هادی حسینی کارشناس سیاست گذاری مسکن با بیان اینکه در بسیاری  از شهرهای کشور بلندمرتبه‌سازی اغلب به‌صورت تجملی، نمادین و بدون بومی‌سازی شکل گرفته است گفت:  پیامد این امر بحران هویت یا احساس بی‌هویتی در شهرها به‌ویژه در محله‌های شهری است که دامن‌گیر قلمروهای زندگی انسان معاصر شده و به این ترتیب بستر مناسبی برای تضعیف پایداری شهرها و نزول کیفیت زندگی شهری فراهم شده است.

او  بیان کرد: رونق برج‌سازی خصوصی به مرور زمان سازمان‌ها و نهادهای دولتی را نیز تشویق به این امر کرده و به تبع این تغییرات در سیاست‌های توسعه شهری و گرایش افراد به سکونت در ساختمان‌های بلند مرتبه در چند دهه اخیر تغییرات اساسی در ساختار محله‌های مسکونی ایجاد و در نتیجه موجب به وجود آمدن محله‌هایی شده است که غیر از تفاوت در اسم آن‌ها، هیچ ویژگی متمایز دیگری نسبت به هم ندارند. در حقیقت این سیر نادرست در بافت‌های جدید شهری ویژگی سنتی محله را از بین برده و موجب کمرنگ شدن ارزش‌هایی همچون روابط همسایگی، آرامش، امنیت، حس تعلق و وابستگی شده است.

وی توضیح داد: در حال حاضر ادامه یافتن طرح توسعه افقی شهرها می تواند زمینه را برای افزایش تولید مسکن وتسریع در روند ساخت واحدهای مسکونی فراهم کند که این اقدام  خود  بازار مسکن را به سمت رونق و تثبیت قیمت ها هدایت می کند.

حسینی اظهار کرد:در بحث توسعه افقی شهرها و ساخت واحدهای یک طبقه ای  هزینه‌ها حدود 25 درصد کمتر از عمودی سازی و بلندمرتبه سازی است و  بررسی ها حاکی از آن است که  هزینه های  بلندمرتبه سازی با توجه به تکنولوژی  و تاسیسات و تجهیزاتی که استفاده می شود از توسعه افقی شهرها بیشتر است.