به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از ایسنا، شهرستان پردیس در آذر ماه 1391 متشکل از بومهن و جاجرود (ارتقا یافته) در تابعیت استان تهران ایجاد شد. براساس مصوبات جدید در حوزه تقسیمات کشوری و ابلاغیه‌های عبدالرضا رحمانی فضلی - وزیر کشور - در سال 1399، بخش مرکزی به مرکزیت شهر پردیس تاسیس و روستاهای خسرو آباد و سعید آباد در بخش جاجرود نیز به شهر ارتقا یافتند بنابراین شهرستان پردیس با مساحت 276 کیلومتر مربع از 3 بخش مرکزی، بومهن و جاجرود، 4 شهر پردیس، بومهن، خسروآباد و سعید آباد و 55 آبادی، روستا، نواحی کارگاهی، مناطق زراعی تشکیل شده است. محدوده جغرافیایی این شهرستان از روستای «تلو» در «سرخه‏ حصار» آغاز می‌شود و تا انتهای بخش بومهن ادامه دارد.

با رسانه‌ای شدن صدور مجوز زیست‌محیطی برای ساخت متروی تهران - پردیس، بار دیگر مشکلات محیط زیستی این منطقه در کانون توجه قرار گرفت البته به گفته رضا اقتدار - مدیرکل دفتر مدیریت زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست - 200 متری که این قظار شهری روی زمین حرکت می‌کند،‌ با اینکه داخل پارک ملی خجیر است اما منطقه بکری نیست.

مهدی نبی‌یان در گفت و گو با ایسنا ضمن بیان اینکه متروی پردیس را می­‌توان به شرط  رعایت موازین محیط زیستی به عنوان گزینه­‌ای قابل اجرا پذیرفت، به نکاتی درباره برخی دیگر از تبعات محیط‌زیستی ساخت پردیس اشاره کرد که به شهر زیر است:

* آزادراه تهران – پردیس با وجود اینکه تعداد زیادی تونل و پل دارد و این پل‌­ها و تونل‌ها می­‌توانند به عنوان روگذر و زیرگذر برای جابجایی حیات وحش عمل ‌کنند اما عملا احداث چنین آزادراهی در کنار توسعه ساخت و ساز در این منطقه بر کریدور مهاجرتی حیات وحش به‌ویژه مهاجرت قوچ و میش البرز مرکزی - که در گذشته از پارک ملی لار و منطقه ورجین به پارک ملی خجیر و سرخه­‌حصار صورت می­‌گرفت - تاثیرمنفی زیادی گذاشته است.

*مکان‌یابی شهر پردیس از ابتدا اتفاق بسیار غلطی بود. بارگذاری شهر پردیس با ساختمان‌های 10 طبقه و بیشتر در یک منطقه کوهستانی اقدام اشتباهی بوده­ است چراکه این منطقه تا کمتر از30 سال پیش یکی از زیستگاه‌های با تنوع زیستی قابل توجه در شرق شهر تهران بود و امروز ناچار به مدیریت تبعات تصمیمات غلط گذشته هستیم.

* اراضی شهرک زیتون یکی از عوامل تهدیدکننده پارک ملی خجیر و سرخه حصار است. این شهرک به‌صورت غیرقانونی در پارک ملی سرخه حصار علیرغم هشدارهای کارشناسان محیط زیست همچنان در حال توسعه است و تخریب بسیار گسترده‌ای رخ می‌دهد و این ساخت و سازها در دامنه­‌های پر شیب در حال رسیدن به قله کوه است.