به گزارش  پایگاه خبری«عصرساختمان» به نقل از سلامت نیوز، وی تاکید کرد :«من هیچ برچسبی به مردم ساکن در مناطق کم برخوردار نمی زنم و آنها را شهروندان درجه دو قلمداد نمی کنیم که اگر این کار را کنیم به ناحق این برچسب نامیمون را بر آنها زده ایم ولی مناطقی که کم برخودار باشند در آنها احتمال بروز انحرافات و ناهنجاری ها به مراتب بیشتر از سایر مناطق و مشهودتر خواهد بود و میزان آسیب پذیری کودکان،زنان،سالمندان و افراد دارای نیازهای خاص به مراتب در چنین محله هایی بیشتر خواهد بود.»

سید حسن موسوی چلک درباره بحران موج مهاجرت به سکونتگاه های غیررسمی به دلیل گرانی مسکن و آسیب های ناشی از آن، گفت:« موضوع فقر یکی از مشکلات کشور است که یکی از عوارض آن، سکونت افراد در مناطق کم برخوردار یا سکونتگاه های غیررسمی است که در گذشته از آنها با عنوان مناطق حاشیه نشین یاد میشد.»

وی افزود:« طبیعتا وقتی شرایط اقتصادی سخت می شود افراد توان تامین هزینه زندگی در محیط های خوب و یا متوسط شهر را نخواهند داشت، از طرف دیگر فرصت اشتغال نیز برای همه فراهم نمی شود که در پی آنها دو پدیده اتفاق می افتد اول اینکه ممکن است مهاجرت به کلانشهرها بیشتر شود دوم اینکه ممکن است برخی از این مهاجرین در سکونتگاه های غیررسمی سکونت پیدا کنند و حتی افرادی که قبلا در سایر مناطق شهر امکان تامین هزینه های مسکن و غیره را داشتند به دلیل گرانی و بالا نرفتن درآمد مجبور می شوند که منطقه مسکونی خود را به یک منطقه ارزان تر که کم برخوردارتر از محله قبلی آنها بوده تغییر بدهند و شاهد جابه جایی در داخل محدوده های شهری از مناطق برخوردار و یا متوسط برخوردار به سمت مناطق کم برخوردار خواهیم بود.»

وی با بیان اینکه موضوع حاشیه نشینی مختص به امروز نیست و ربطی به دولت ها ندارد، خاطرنشان کرد:« بعد از انقلاب سکونت مردم در سکونتگاه های غیررسمی روند افزایشی پیدا کرده است و به این مسئله خاص یک دولت نیست. در این 40 سال ما سیاستگذاری های مناسبی در این حوزه انجام نداده ایم نه فقط در حوزه سکونتگاه ها، بلکه اقتصاد هم در این زمینه تعیین کننده است.»

وی با تاکید براینکه حال و روز اقتصاد کشور ما خوب نیست ، گفت:« همه این مسئله را اذعان می کنند لذا در همه دولت ها موضوع حاشیه نشینی وجود داشته و دولت روحانی نیز یکی از همین دولت هاست گرچه در چند سال اخیر به دلیل حساسیتی که مقام معظم رهبری نسبت به مناطق کم برخوردار و سکونتگاه های غیررسمی داشته اند سعی بر این شده که حداقل بودجه بیشتری در این زمینه اختصاص پیدا کند گرچه نتیجه گیری در این حوزه ها کوتاه مدت نخواهد بود.»

وی گفت:« ما نه تنها نتوانسته ایم ساکنین سکونتگاه های غیررسمی(حاشیه نشین) را کاهش دهیم و یا این مناطق را از غیربرخوردار و کم برخوردار به مناطق برخوردار تغییر دهیم بلکه شاهد گسترش این سکونتگاه ها به دلیل وضعیت بد اقتصادی مردم هستیم.»

وی افزود:«من هیچ برچسبی به مردم ساکن در مناطق کم برخوردار نمی زنم و آنها را شهروندان درجه دو قلمداد نمی کنیم که اگر این کار را کنیم به ناحق این برچسب نامیمون را بر آنها زده ایم ولی مناطقی که کم برخودار باشند در آنها احتمال بروز انحرافات و ناهنجاری ها به مراتب بیشتر از سایر مناطق و مشهودتر خواهد بود و میزان آسیب پذیری کودکان،زنان،سالمندان و افراد دارای نیازهای خاص به مراتب در چنین محله هایی بیشتر خواهد بود.»

وی در پاسخ به اینکه در دنیا چطور با این مشکل برخورد می شود، با بیان اینکه در دنیا این محلات را ادغام می کنند و به دنبال حذف آنها نیستند، گفت:« در کشور ما هم در سندی به نام سند احیا،بهسازی،نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و مناطق ناکارآمد شهری که سال 93 در دولت به تصویب رسید، در این سند پیش بینی شد که تا سال 1404 همه مناطق از حداقل خدمات عمومی به حد متوسط خدمات عمومی ارتقا پیدا کنند که فکر می کنم این مسئله تحقق پیدا نخواهد کرد.»

وی در توضیح دلایل عدم اجرایی شدن این سند گفت: « به دلیل مدیریت بد ، فشارهای اقتصادی و اینکه این سند در اولویت های جدی و اساسی دولت ها نبوده و از طرف دیگر به دلیل اینکه نگاه به این مسئله نگاه کالبدی بوده یعنی بیشتر حتی در بافت های فرسوده بخش اجتماعی و فرهنگی آن مغفول مانده است این سند به طور کامل اجرا نشده است.»

وی در پاسخ به اینکه آیا عدم اجرایی شدن این سند به دلیل مشکل عدم اختصاص بودجه بوده، گفت:« خیر. بودجه اختصاص داده شده ولی معمولا اجرایی کردن آن هزینه بر است و در کوتاه مدت جواب نمی دهد. از سال 93 که این سند به تصویب رسید قرار بر این بود که حداقل تا ده سال بعد یعنی تا سال 1404 اجرایی شود اما تصور نمی کنم این کار انجام شود.»

وی با بیان اینکه زنجیره ای آسیب های اجتماعی همچون فقر،اعتیاد، تکدی گری و ... در این مناطق بیشتر است، در پایان خاطرنشان کرد:« هرقدر ادغام اجتماعی بیشتر صورت گیرد و محیط ، محل تردد باشد احتمال آسیب پذیری و رشد آسیب های اجتماعی در محلات کمتر خواهد بود. پیشنهاد می کنم دولت برای1100 محله ناکارآمد شهری در کشور 1100 پایگاه خدمات اجتماعی بزند و مدیریت آن را برعهده مددکاران اجتماعی بگذارد، این کاری است که انجمن مددکاران اجتماعی در سبزوار به عنوان شهر الگوی اجتماعی برای راه و شهرسازی انجام داد و همین اتفاق هم می تواند در بقیه مناطق بیفتد. باید از ایجاد ساختارهای جدید و مشابه و موازی پرهیز کنیم که فقط هدر دادن منابع خواهد بود.»