عصر ساختمان- پیشنویس اصلاح «طرح تفصیلی شهر تهران» برای تصویب در شورای شهر آماده شد.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از دنیای اقتصاد، جزئیات نقشهای که شهرداری برای «ساختوسازهای مسکونی تا سال 1405» تهیه کرده است، نشان میدهد فرمول تعیین میزان تراکم ساختمانی در مناطق مختلف تغییر خواهد کرد. در این نقشه، مناطق 22گانه بر حسب ظرفیت باقیمانده برای جمعیتپذیری به سه دسته تقسیم شدهاند که «مناطق سرریز شده از آپارتمان»، «مناطق در حال تکمیل ظرفیت» و «مناطق دارای قابلیت افزایش تراکم» را شامل میشود. اشکالات نسخه اصلی طرح و لیست طبقهبندی مناطق، تشریح شده است.
پلان جدید برای ساخت وسازهای شهر تهران تدوین شد. شهرداری تهران با اصلاح ضوابط بالادست صدور مجوزهای ساختمانی، نقشه جدیدی برای تعیین سقف مجاز تراکم ساختمانی در 21 منطقه شهری پایتخت طراحی کرده که قرار است به زودی برای بررسی و تصویب در دستور کار شورای پنجم قرار بگیرد. با گذشت بیش از 8 سال از آغاز اجرای طرح تفصیلی شهر تهران (ابتدای سال 91)، اولین مرحله بازبینی اساسی ضوابط ملاک عمل برای صدور جواز ساختمانی استارت خورد. در قالب این طرح، کاربری و سقف تراکم ساختمانی مجاز برای ساخت وسازهای شهری در پایتخت تعیین و براساس آن عرصه حدود 600 کیلومترمربعی شهر تهران به چهار پهنه اصلی شامل چهار نوع کاربری ساختمانی مسکونی، مختلط، تجاری و سبز تقسیم بندی شد. به این معناکه از ابتدای سال 91، متقاضیان اخذ مجوز ساختمانی با مراجعه به ضوابط طرح تفصیلی و موقعیت قرارگیری ملک خود در هر پهنه، از مختصات (تراکم، سطح اشغال و نوع کاربری) پروژه ساختمانی خود مطلع میشدند. اما بررسیها از روند اجرایی این طرح طی سال 91 تاکنون مشخص میکند اگرچه با اجرای این طرح بنا بود یک نسخه واحد و شفاف برای «پایان دادن به مدیریت بخشنامهای بازار ساخت وساز» و «مهار اعمال سلیقه در فرآیند صدور مجوزهای ساختمانی» ایجاد شود اما روند اجرای ضوابط مصوب در قالب طرح تفصیلی نشان داد که تاکنون این اهداف محقق نشده است. بهطوریکه از سال سوم اجرای طرح تفصیلی (همزمان با روی کارآمدن دولت نخست حسن روحانی) مشخص شد این طرح علاوه بر آنکه دارای اشکالات اساسی اجرایی در مناطق مختلف شهری است به حیاط خلوت برخی از عوامل و فعالان بازار ساختوساز نیز بدل شده است.
طوریکه اشکالات اجرایی این طرح بهانهای برای ایجاد توافق میان مدیریت شهری و سازندهها خارج از ضوابط مصوب طرح تفصیلی شده بود. این در حالی بود که بنا بود طرح تفصیلی بهعنوان سند بالادست و ملاک عمل شهرداری و بسازوبفروشها و پایانبخش بخشنامههای موردی در حوزه ساخت وساز باشد.
با وجود شناسایی این اشکالات عمده، تقریبا از سال گذشته، متولی صدور پروانه ساختمانی در پایتخت این حقیقت تلخ را که برخی ضوابط ملاک عمل بستر را برای ساخت وسازهای انحرافی فراهم کرده، پذیرفت و از همان زمان، استارت اصلاح طرح تفصیلی و بازبینی اساسی آن برای به وجود آوردن نسخه جدید از طرح مصوب سال 91 زده شد تا از طریق این مسیر، اشکالات و حفرههای طرح تفصیلی از میان برداشته شود. براین اساس، نسخه پیشنویس «بازبینی طرح تفصیلی» شهر تهران تدوین و آماده شده که از یک سو به چرایی لزوم بازنگری طرح تفصیلی و از سوی دیگر به چگونگی اصلاح آن پرداخته است. بررسی جزئیات این نسخه پیش نویس نشان میدهد طی سالهای گذشته، عمده ساخت وسازهای انحرافی از نقشه بالادست صدور مجوزهای ساختمانی در پایتخت، در پهنه مسکونی(R) انجام شده است. به نظر میرسد دو علت اصلی در بروز طیف گستردهای از ساخت وسازهای انحرافی از ضوابط بالادست در این پهنه وجود داشته باشد. علت نخست، معیار اصلی تعیین سقف «تراکم ساختمانی» در ضوابط طرح تفصیلی است. مطابق با این ضوابط، میزان تراکم ساختمانی براساس دو پارامتر «اندازه قطعه»(مساحت زمین) و «عرض معبر»(عرض کوچه یا خیابان) تعیین میشود. استفاده از این دو پارامتر سبب شده حاصل اجرای این ضوابط بروز ناهماهنگیهای شدید میان ساخت وسازهای مسکونی در مناطق مختلف شهر تهران به واسطه اندازه قطعه و عرض معابر متفاوت شود و بهطور کلی سه عارضه منفی را نصیب محلات مختلف مسکونی در شهر تهران کند. عارضه نخست، برهم خوردن تعادل جمعیتی بین 22 منطقه و ظرف جمعیتی تعیین شده تا افق طرح است. دومین عارضه ایجاد بدقوارگی در منظر شهری به دلیل برهم خوردن خط آسمان است. بهطوریکه در یک محله شاهد شکلگیری ساختمانهای با اختلاف بین 2 تا 5 طبقه هستیم. عارضه دیگر نیز به اثرگذاری ساختوسازهای انجام شده طی این سالها بر اقلیم شهری و افزایش آلودگیهای محیط زیست و هوا برمیگردد. آنطور که بررسیها نشان میدهد درههای عمیق شکل گرفته حاصل از برهم خوردن توازن نسبی بین ارتفاع ساختمان و عرض گذر موجب شده هندسه خیابانها برای جابه جایی مناسب هوا به هم بریزد.