عصر ساختمان- رئیس اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت: درحالیکه ارزش بازار سرمایه ۶ هزار هزار میلیارد تومان محاسبه شد، ارزش بازار مسکن ۱۵ هزار هزار میلیارد تومان یعنی ۲.۵ برابر بازار سرمایه بوده است.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از ایلنا، مسعود خوانساری در مراسم امضای تفاهمنامه تولید مسکن ملی بین وزارت راه و شهرسازی، سازمان نظام مهندسی و اتاق بازرگانی با اشاره به سهم بازارها در اقتصاد گفت: GDP کشور در پایان سال 98 حدود 2500 میلیارد تومان برآورد شد. همچنین ارزش بازار سرمایه 6 هزار هزار میلیارد تومان محاسبه شد و در این بین ارزش بازار مسکن 15 هزار هزار میلیارد تومان یعنی 2.5 برابر بازار سرمایه بوده است.
وی اداهم داد: رشد سرمایهگذاری واقعی در سال 98 در بازار مسکن 3.4- دهم درصد و در سال 97، 9.4- درصد بوده است. یعنی رشد سرمایهگذاری دو سال پیاپی در بازار مسکن منفی بوده است.
وی با بیان اینکه سه بخش عمده اقتصاد در عمده دنیا پیشران هستند، اظهار داشت: مهمترین بخشهایی که پیشران اقتصاد محسوب میشوند و معمولا آخرین بخشی هستند که دچار آسیب میشوند مسکن، خوراک و پوشاک هستند. اما در ایران رشد سرمایهگذاری در بخش مسکن دو سال پی درپی منفی بوده است هر چند که میتواند در جذب سرمایهگذاری خارجی و داخلی بسیار موثر باشد.
خوانساری با بیان اینکه در سال 1350 شاهد ساخت و ساز صنعتی مسکن در کشور بودیم، گفت: هر چند که از آن سالهای مسکن سازی صنعتی وارد کشور شد اما امروز در مقایسه با ترکیه در این بخش بسیار عقب افتادهایم.
وی تاکید کرد: در بحث نوسازی بافت فرسوده به غیر از سالهای 73 و 74 ، کار جدی انجام نشد. در زمان شهرداری آقای کرباسچی هم شاهد ساخت و ساز نواب بودیم که البته نواقصی هم داشت و پس از آن دیگر کاری جدی در بخش نوسازی بافت فرسوده انجام نشد.
وی ادامه داد: چندین بار برای مشارکت در بافت فرسوده اعلام آمادگی کردیم و باید توجه داشت که در عمده بخش مسکن بخش خصوصی حضور دارد و دولتیها، خصولتیها کمتر فعال هستند.
ریس اتاق تهران با بیان اینکه مسکن میتواند پیشران حرکت اقتصادی باشد، گفت: پس از 40 سال هنوز به صورت سنتی مسکنسازی میکنیم و همین الان در تهران اخذ پروانه ساختمانی یک سال زمان میبرد و ساخت مسکن در سه هزار متر چهار سال به طول میانجامد.
وی با اشاره به افزایش هزینههای ساخت مسکن گفت: یک سازنده خودش نمیتواند ناظر را انتخاب کند و این هزینههایی است که بر ساخت تحمیل میشود و هر چه قدر هزینههای ساخت بالا برود به تبع آن هزینههای اجاره هم افزایش مییابد.