به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از دنیای اقتصاد، به گفته مسوولان بازآفرینی شهری درحال‌حاضر تامین منابع برای بازآفرینی شهری 141 هزار هکتار بافت هدف که 21 میلیون نفر جمعیت کشور و 5 میلیون و 700 هزار واحد مسکونی را در خود جای داده است به‌عنوان تقاضا روی میز دولت قرار گرفته تا دولت از محل فروش نفت، منابع مالی مورد نیاز را تامین کند و بهبود نارسایی‌های زیرساختی، روبنایی و حتی ساخت واحد‌های مسکونی را در این محدوده‌ها به عهده گیرد؛ موضوعی که بنا بر اذعان خود مسوولان بازآفرینی شهری در شرایطی که کشور در تنگناهای مالی ناشی از اعمال تحریم‌ها قرار دارد قطع به یقین امکان‌پذیر نیست.

 آسیب‌شناسی طرح‌های جامع و تفصیلی شهرها نشان می‌دهد که توفیق کم در اجرای برنامه‌ها عمدتا به‌دلیل تهیه طرح‌ها و ابلاغ آن به شهرداری بدون در نظر گرفتن تراز مالی است. بنا بر اعلام مسوولان بازآفرینی شهری، امروزه شهرداری‌ها با وجود تمام تنگناهای موجود برای تهیه طرح‌های جامع و تفصیلی هرگز سراغ دولت نمی‌روند و از ظرفیت‌های شهر برای اجرای طرح‌ها استفاده می‌کنند. این درحالی است که اگر از ابتدا مشاوران مطالعات اقتصادی و اجتماعی کاملی درخصوص بافت‌های هدف بازآفرینی شهری انجام دهند و براساس آن طرح و برنامه‌ها را ارائه دهند و تراز بودن هزینه‌ها با منابع درآمدی طرح‌ها را کنترل کنند، این طرح‌ها به موفقیت می‌رسد. براساس اعلام مسوولان، درحال‌حاضر دولت برای اجرای طرح بازآفرینی شهری، با انجمن صنفی و جامعه مشاوران شهرساز و معمار وارد گفت‌وگو شده و از آنها کمک گرفته است تا طرح‌هایی که برای بازآفرینی محدوده‌ها تهیه می‌کنند با مطالعات عمیق اقتصادی و شناسایی ظرفیت بافت‌های هدف همراه باشد.

هم‌اکنون بسیاری از مناطق هدف بازآفرینی شهری که در بافت‌های تاریخی و میانی قرار دارند، دارای منزلت و ظرفیت‌های نهفته شهری هستند و اگر امروز این مناطق از نظر اجتماعی، کالبدی و شهری در درجات پایینی قرار گرفته‌اند، شهرسازان می‌توانند با ارائه برنامه‌هایی منزلت اجتماعی آنها را افزایش دهند.

این درحالی است که به اذعان مسوولان، درحال‌حاضر در تهران در برخی از بهترین نقطه‌های شهر به‌دلیل نارسایی‌های کالبدی نظیر شبکه معابر، زیرساختی، ریزدانگی و... شرایط نامناسبی ایجاد شده است اما می‌توان اقداماتی را انجام داد که این مناطق به منزلت واقعی خود برسند و از مابه‌التفاوت ارزش افزوده‌ای که ایجاد می‌شود هم ثروت‌آفرینی شود و مردم برای نوسازی املاک خود انگیزه پیدا کنند و هم مدیریت شهری هزینه‌ای را که برای بهبود این مناطق نیاز است از داخل همین محدوده‌ها تهیه کند. در این زمینه، مشاوران برای اقدام در 2700 محله از محدوده‌های هدف بازآفرینی شهری ملزم هستند از تمامی ظرفیت‌های موجود در محله‌ها استفاده کنند و به تدوین طرح‌های اقتصادی بپردازند و اگر برخی محله‌ها از ظرفیت کافی برخوردار نیستند از ظرفیت‌های سایر نقاط شهر برای بهبود وضعیت این مناطق به‌عنوان بخشی از پیکره شهر استفاده کنند.