مدیران خودروعصر اعتبار

مقایسه صنعت فولاد ایران و چین

عصر ساختمان:در گزارش پیش رو بررسی مقایسه‌ای اقتصاد ایران و چین با تأکید بر صنعت فولاد از سوی ورلد استیل داینامیکس صورت گرفته است.

مقایسه صنعت فولاد ایران و چین
نسخه قابل چاپ
دوشنبه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۹:۰۰

    به گزارش پایگاه خبری«عصرساختمان » به نقل از اقتصاد آنلاین، در گزارش پیش رو بررسی مقایسه‌ای اقتصاد ایران و چین با تأکید بر صنعت فولاد از سوی ورلد استیل داینامیکس صورت گرفته است.

    تفاوت ها
    -  تولید فولاد چین در سال 2000 میلادی در حدود 129 میلیون تن برآورد گردید که این رقم در سال 2014 میلادی، نرخ رشد مرکب سالانه 11.2 درصدی را تجربه نمود. بنابراین رشد تولید بسیار بالا می باشد بطوریکه در حال حاضر سهم صنعت فولاد چین از تولید جهانی فولاد به 52 درصد می رسد. همچنین 60 درصد تولیدات کوره های جهان نیز به این کشور اختصاص دارد.
    -  در ایران؛ بنابر پیش بینی ایمیدرو، تولید فولاد تا سال 2025 میلادی به سطح 55 میلیون تن خواهد رسید؛ در حالیکه این رقم در حال حاضر در حدود 16 میلیون تن برآورد می گردد. اگر این پیش بینی درست باشد، تولید فولاد ایران از نرخ رشد مرکب سالانه 13.1 درصدی برخوردار خواهد شد. اما بنابر پیش بینی “World Steel Dynamics”؛ تولید فولاد ایران تا سال 2025 میلادی به 36 میلیون تن خواهد رسید که در این صورت رشد 8.5 درصدی را تجربه خواهد کرد.
    -  بنابر پیش بینی صنعت فولاد هند؛ تولید فولاد این کشور نیز در سال 2025 میلادی به 300 میلیون تن خواهد رسید که از نرخ رشد 14.4 درصدی حکایت دارد. این رقم در سال گذشته میلادی، در سطح 78 میلیون تن قرار گرفت. بر اساس پیش بینی WSD؛ تولید فولاد هند در سال 2025 میلادی به 150 میلیون تن بالغ خواهد شد که در این صورت از نرخ رشد سالانه 6.8 درصدی برخوردار خواهد شد.
    -  با توجه به این واقعیت ها که الف) تولید جهانی فولاد در سال 2025 میلادی ممکن است نسبت به سال گذشته تقریبا بدون تغییر باشد، ب)‌ بازار صادراتی فولاد از لحاظ قیمت، حداقل در 6 الی 10 سال آتی کاملا رقابتی خواهد بود و ج) فولاد سازان ایرانی و هندی با معضلات بسیاری از جمله کمبود سرمایه و حاشیه سود پایین دست به گریبان می باشند؛ به نظر می رسد برآوردهای انجام شده از آمار تولید فولاد در کشورهای فوق الذکر، کمی دور از ذهن باشد.
    -  به اعتقاد WSD؛ توسعه اقتصادی ایران و هند در دهه آینده به همراه آنچه که در چین طی 15 سال گذشته به وقوع پیوسته است بیانگر تئوری اقتصادی "بنیادگرایی سرمایه" است. بر طبق این تئوری؛ مخارج سرمایه ای و ساخت و ساز محرک رشد اقتصادی تلقی می شوند. همچنین اقتصاد هنگامی با رشد قابل توجهی همراه می شود که سهم سرمایه گذاری در دارایی های ثابت در GDP رو به افزایش نهد و نرخ رشد سالانه DGP به 4 درصد و یا بیشتر بالغ شود.
    -  در ایران کارایی و بهره وری تولید پایین است اما در چین به دلیل وجود گروه های اقتصادی بسیار که بر تولید محصولات مشابه تأکید دارند، بهره وری و تکنولوژی تولید در بخش های تجهیزات الکترونیکی، منسوجات، کالاهای مصرفی و سایر اقلام بالا، ارزیابی می گردد.
    -  چین صادرکننده بزرگ محصولات ساخته شده است. صادرات محصولات تولیدی چین در سال 2015 میلادی به 4.2 تریلیون دلار رسید که این رقم در ایران به استثنای صادرات نفت، کمتراز صد میلیارد دلار می باشد. ایران در حدود 80 میلیون نفر جمعیت دارد ولی جمعیت چین در حدود 1.4 میلیارد نفر است. این در حالیست که نرخ رشد سالانه جمعیت در  ایران 1.5 درصد است ولی این نرخ در چین، در حدود صفر درصد می باشد.
    -  به نظر می رسد ایران در مقایسه با چین به طور میانگین، دارای استانداردهای به مراتب بالاتری برای زندگی است. اما چین در حال ایجاد یک امپراتوری استعماری مالی جهانی است که اخیرا نیز اقدام به تأسیس بانک توسعه آسیایی Asian” “Development Bank نموده است که این امر در مورد ایران صادق نمی باشد.
    -  چین دارای زیرساخت های حمل و نقلی بسیار پیشرفته شامل بزرگراه ها و سیستم های ریلی است. در این کشور، سیستم رودخانه ای و به خصوص دلتای یانگ تسه نقش مهمی را در اقتصاد ایفا می نماید. این کشور بنادری به مراتب بیشتر از ایران در اختیار دارد که کشتی های به مراتب بیشتر و بزرگتری با حجم معاملات گسترده تری در آن رفت و آمد می نمایند.
    -  چین از یک اقتصاد دستوری برخوردار است که برنامه ریزان اقتصادی آن به طرز حیرت آوری در تقویت رشد اقتصادی، افزایش استانداردهای زندگی و ایجاد میلیونرهای بیشمار؛ موفق بوده اند. شاید قابل باور نباشد که در این کشور جمعیت بسیار شادی زندگی می کنند که تقریبا هیچ دخالتی در سیاست ندارند و از آزادی به مراتب کمتری برای انتقاد از دولت برخوردار هستند. هرچند که اقتصاد ایران دستوری نیست اما این کشور بسیار تحت تأثیر اقدامات دولتی است. همانگونه که در تمام کشورها و جوامع مشهود است فسادهایی در دو کشور دیده می شود اما اینکه این موارد تا چه حد می تواند رشد اقتصادی را به تأخیر بیاندازد قابل تعیین نمی باشد.
    -  اقتصاد ایران در مفهوم غربی، سنتی تر است. اغلب افراد این کشور تعامل بسیار کمی با رهبران مذهبی آن دارند. در چند سال گذشته ایران با تحریم های اقتصادی غرب دست به گریبان بوده است که در آن زمان به انقلاب تکنولوژیکی دست یافت. از این رو؛ جمعیت به نسبت بزرگ این کشور، موقعیت و منابع انرژی آن؛ سرمایه های نسبتا شگفت انگیزی قلمداد می شوند.
    -  ایران در پنج سال آینده از تقویت و رشد صادرات خود منتفع نخواهد شد چون پیش بینی می شود اقتصاد جهانی با نوساناتی همراه شود. این امر برای چین نیز در فاصله زمانی سال های 2000 تا نیمه ابتدایی سال 2008 میلادی به وقوع پیوست. در این دوره زمانی، بسیاری از دولت ها تصمیم به افزایش استقراض به منظور تقویت رشد اقتصادی نمودند.  این استراتژی مدت زمان طولانی پایدار نخواهد بود چون سهم بدهی ها را در تولید ناخالص داخلی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.
    -  بسیاری از گروه های اقتصادی در فاصله زمانی سال های 2000 تا 2013 میلادی از بانک های دولتی وام دریافت کردند که نرخ های بهره آنها پایین است. این موقعیت هرچند که ممکن است مطالبات مشکوک الوصول را افزایش دهد اما در مقابل به کارآفرینان چینی فرصت رشد انفجاری را می دهد. شرکت های چینی تا حد زیادی به وام های بانکی دسترسی دارند که این مورد در ایران چندان به وفور دیده نمی شود. به عنوان مثال، فولاد سازان چینی در سال گذشته میلادی بیش از 30 میلیارد دلار، وام های کوتاه مدت دریافت کرده اند.
    -  در چین بازار سیاه ارز وجود ندارد که بر معاملات تأثیرگذار باشد اما این امر در ایران به چشم می خورد. به طور کلی می توان گفت وام ها در چین ارزان تر از ایران است. در ایران نرخ های بهره فوق العاده پایین وجود ندارد. همچنین نرخ پس انداز در این کشور بالا نیست. سیستم گسترده ای از بانکهای دولتی نیز در این کشور وجود ندارد. به علاوه؛ وجوه و جریانات نقدی به منظور حمایت از مخارج سرمایه ای به چشم نمی خورد.
    -  شهرداری ها در ایران فاقد قدرت مستقل هستند و توانایی ایجاد درآمد به طور مستقل از طریق فروش زمین ندارند که این امر در چین دیده نمی شود. شهرداری ها در این کشور توسط رئیس هیات مدیره و CRO شرکت تعیین می شوند.
    -  چین دارای سیستم گسترده ای از شرکت های دولتی است.
    -  تولید ناخالص داخلی چین با سرعت بیشتری در حال رشد است.
    -  نرخ تورم سالانه چین بسیار پایین تر از ایران در حدود 3-2 درصد می باشد.
    -  هر دو کشور با مشکل کمبود آب مواجه هستند اما این مشکل در ایران حادتر از چین است.
    -  چین دارای یک نظام آموزشی بسیار مناسب در سطح محلی است. هر دو کشور دارای مردمی مرفه و بلندپرواز می باشند.
    -  ایران کشوری است که با کشورهایی که همواره درگیر جنگ (غالبا جنگ میان شیعه و سنی) می باشند احاطه شده است.
    -  چین دارای سلاح اتمی است اما ایران فاقد چنین سلاح هایی است.
    -  دولت ایران 20 درصد به سپرده گذاران پرداخت می کند از این رو بسیاری از سپرده گذاران ثروتمند می باشند که می توانند پول خود را ظرف چهار سال دو برابر نمایند.
    -   مهندسان و شرکت های ساخت و ساز ایرانی قادرند کارخانه های فولادی را سریعتر و با بهای تمام شده پایین تری نسبت به سایر کشورها در غرب بسازند اما سرعت مهندسان چینی بالاتر و بهای تمام شده آنها به مراتب پایین تر می باشد.
    -  افزایش قابل توجه مصرف فولاد  چین پس از سال 2000 میلادی در سایر نقاط جهان تکرار نخواهد شد.
    -   چین معادن ذغال سنگ کک بهتری از ایران در اختیار دارد.
    -  ایران تنها دارای چهار کارخانه نورد گرم است اما این رقم در چین به 92-90 کارخانه می رسد. در ایران تعداد مجتمع های تولیدی کوچکتر چندان قابل توجه نیست اما در چین تعداد زیادی از این مجتمع ها به طور انحصاری به تولید میلگرد، مفتول و سایر پروژه های ساخت و ساز می پردازند.
    -  دولت چین در حمایت از صنایع پایه، فعال تر از دولت ایران عمل می نماید.
    -  در ایران بهای تمام شده سنگ آهن کمتر از چین است. این کشور از فقدان منابع مناسب ذغال سنگ کک رنج می برد اما در مقابل چین دارای ذخایر با گرید بالاتر و بهای تمام شده به مراتب پایین تر است.
    -  در ایران مشکلات آلودگی هوا تا حدودی کمتر از چین است این در حالیست که کنترل  های بسیار گسترده ای در زمینه آلودگی آب و هوا بر بسیاری از کارخانه های جدید فولادی در چین اعمال می شود که این مورد کمتر در ایران به چشم می خورد.
    -  در حال حاضر شرایط مناسبی که برای رشد تولید فولاد و افزایش صادرات در فاصله زمانی سال های 2003 تا نیمه ابتدایی سال 2008 میلادی وجود داشت، دیده نمی شود. تقریبا هر روز سیاستگذاران ایرانی با دولت ها و شرکت های پیشروی خارجی در موارد متعددی از جمله تولید هواپیما در حال مذاکره می باشند که این امر می تواند زمینه ارائه کالا و خدمات را به این کشور فراهم آورد. این کشور دارای موقعیت بهتری از لحاظ صادرات است. در ایران مشکلات مواد مخدر و مشروبات الکلی چندان قابل توجه نیست و خانواده ها از فرزندان خود مراقبت می نمایند. اگر فرزندان از شغل مناسبی برخوردار نباشند در کنار خانواده خود زندگی می کنند. عملا هیچ حمله تروریستی در ایران و چین وجود ندارد. به نظر می رسد مردم ایران نیز همانند چین از زندگی خوبی برخوردار باشند و شاد و سرحال زندگی کنند.
    شباهت ها
    -   صنعت فولاد برای هر دو کشور بسیار مهم تلقی می شود.
    -  شرکت ها قادر به نصب آخرین فن آوری ها  و تکنولوژی ها می باشند.
    -  نزاع های مذهبی در هر دو کشور بسیار کم است.
    -  وجود کارگران تحصیلکرده
    -  قیمت های فولاد در بازار داخلی ایران بسیار بالاتر از چین است. فولادسازان ایرانی خوشبختانه با ساختار قیمت گذاری بسیار رقابتی به دردسر نیافته اند که این امر در چین نیز شایع است.
    برتری های ایران نسبت به چین
    -  وجود ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی؛
    -  وجود معادن سنگ آهن با بهای تمام شده پایین و وجود سنگ معدن با گرید بالاتر به طور میانگین؛
    -  هزینه های پایین تر برق؛
    -  مشکلات کمتر در زمینه آلودگی هوا؛ تهران شرایط آب و هوایی به مراتب بهتری از پکن دارد.
    -  با نگاهی به آینده؛ تقاضای فولاد در ایران در مقایسه با چین رشد بسیار بیشتری خواهد داشت.
    -  بدهی های ملی ایران نسبتا کم است.
    -  شرکتهای فولادی ایران در حال حاضر در  موقعیتی قرار دارند که احتمال ادغام آنها با فولادسازان خارجی وجود دارد که این امر در بین فولادسازان چینی دیده نمی شود.
    -  ایران در حال ورود به دوره ای است که با توجه به افزایش فروش نفت خام خود می تواند در صحنه معاملات بین المللی به طرز چشمگیری ظاهر شود.
    -  ایران به معنای واقعی کلمه دارای آزادی مذهبی است.
    بررسی آمار اقتصادی ایران
    -  بدهی دولتی تنها 11.9 درصد   GDPاست.
    -  تراز حساب جاری 0.8 درصد GDP است.
    -  تراز بودجه 2.5- درصد GDP است.
    -  نرخ تورم در ایران در سال 2015 میلادی 16.5 درصد گزارش شد که این در رقم در سال های 2014،2013،2012 به ترتیب 30.5، 34.7 و 15.5 درصد بوده است.
    -  رشد تولید ناخالص داخلی در سال 2015 میلادی، 2 درصد به ثبت رسید که این رقم در سال های 2014 ، 2013 و 2012 میلادی به ترتیب 1 ، 1.7- و 5.6- درصد گزارش شده است.
    -  بهای ارز در بازار سیاه با بازار رسمی بسیار متفاوت است. در حال حاضر بهای واحد پول ایران " ریال" در حدود 35،000 تومان می باشد. در حالیکه نرخ رسمی آن 30،000 ریال است. در هنگام تبدیل ریال به دلار آمریکا، واحدهای تجاری از نرخ های بازار سیاه (غیررسمی) استفاده می نمایند.
    -  در سال های اخیر افت بهای نفت خام بر اقتصاد این کشور، اثر منفی شدیدی داشته است.
    -  ایران دارای 34 تریلیون متر مکعب ذخایر گاز طبیعی است. این کشور در نظر دارد  تولیدات سالانه خود را تا سال 2020میلادی به 400 میلیارد مترمکعب افزایش دهد. این کشور در حال حاضر دارای 11 لوله با قطر بزرگ گاز طبیعی است. همچنین  36،000 کیلومتر خطوط انتقال گاز فشار قوی و 254،000 کیلومتر خطوط شبکه توزیع  گاز را در اختیار دارد.
    -  این کشور قصد دارد صادرات نفت خود را 0.5 میلیون بشکه در روز افزایش دهد.
    -  ایران در حدود 79 میلیون نفر جمعیت دارد.
    -  آزادی مذهبی در ایران مصداق دارد و تمام گروه های مذهبی در این کشور زندگی می کنند.
    -  تقریبا فقر در این کشور وجود ندارد و مشکلات مشروبات الکلی و مواد مخدر نیز اندک است. همچنین خانوارها از فرزندان بیکار خود حمایت می کنند.

     

    جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.

    برچسب ها
    پورسعیدخلیلی
    پربازدیدترین های ۲ روز گذشته
      پربازدیدترین های هفته
        رویداد ها در یک نگاه
        • ساختمان فردا ۴
        • ساختمان فردا ۳
        • ساختمان فردا ۲
        • نشریه ساختمان فردا ۱
        • شماره ۱۷ و ۱۸
        • ۰
        • ۰
        • هفته نامه
        • ۰
        آخرین بروزرسانی ۱۲ ماه پیش
        آرشیو
        آخرین اخبار