عصر ساختمان:استاد معماری و شهرسازی دانشگاه تهران گفت: درست است که حس بینایی به ظاهر نقش قابلتوجهتری در حواس ما ایفا میکند اما حس بویایی، شنوایی و لامسه نیز قدرت به سزایی در فهم و دریافت ما از پدیدهها دارد.
به گزارش پایگاه خبری«عصرساختمان » به نقل از ایسنا، محسن حبیبی در همایش صدای شهر که به همت مرکز خلاقیت و نوآوری و شهرداری اصفهان و جهاد دانشگاهی واحد اصفهان در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: صدای شهر امری مغفول بوده و نه تنها آوای شهر از اهمیت به سزایی برخوردار است بلکه بحث حواس پنجگانه در شهر نیز بسیار حائز اهمیت است.
وی افزود: اصفهان صدایی دارد، آن چه صدایی است؟ حتی بو و طعمی دارد. درست است که حس بینایی به ظاهر نقش قابلتوجهتری در حواس ایفا میکند، اما حس بویایی، شنوایی و لامسه نیز قدرت بسیاری در فهم و دریافت ما از پدیدهها دارند.
اعضو هیئت علمی گروه معماری و شهرسازی دانشگاه تهران ادامه داد: آب، باد، گیاه و خاک عناصری هستند که شهر انباشتی از آنهاست و سنت شهرسازی ماتریسی از این انباشت را فراهم کرده است. هر کدام از این عناصر صداهای اولیهای ایجاد میکنند.
حبیبی با اشاره به اینکه از نظر سیر تاریخی شهر دارای پنج مرحله تحول است، اضافه کرد: شهر اول همان شهر خیالی و آرمانی است که همواره نوعی دلتنگی و آرزوی رسیدن به آن را داریم. شهر اول مبتنی بر رابطهای مستقیم از گوش به دهان است، این شهر نجوا دارد. گذشتگان ما نجوای شهر را در مییافتند. برای مثال نجوای کوه صفه، زایندهرود و ... را میفهمیدند.
وی اضافه کرد: شهر دوم شهر بازتاب خرد انسانی است و عنصر عقلانی بر آن حاکم است. این شهر متمرکز بر قوه بینایی است و انسان در این شهر مرکزیت دارد. همچنین فضاها در آن شکلی تجریدی و نمایشی دمی گیرد. نمونه این شهر را در اصفهان صفوی میتوان دید. میدان نقشجهان با معماری منظم و هدفمندش نمونهای از چنین فضایی است. نماهای شهر نیز حتی شکلی آهنگین پیدا میکند، به صورتی که با نمایی تنظیمشده در شهر مواجهیم.
این استاد شهرسازی با بیان اینکه شهر سوم همان شهری است که اکنون در آن زندگی میکنید، اضافه کرد: این شهر بر مبنای حرکت شکلگرفته و آوای شهرهای اول و دوم در غوغا، سرعت و شلوغی صداهای درهمریختهای که نمایندگان حرکاتند، گم می شود.
حبیبی افزود: شهر چهارم از دهه هفتاد با انقلاب الکترونیک آغاز شد. این شهر مبتنی بر ارقام و دادههاست و تلاشی در تجربه و آشتی دوباره با دو شهر اول، اگرچه به معنای بازگشت به دو شهر گذشته نیست. در شهر چهارم است که به بناهای کهن رجوع میکنیم و حتی چیزهای تقلبی از آنها میسازیم، چراکه میخواهیم دوباره با آنها ارتباط برقرار کنیم.
استاد دانشگاه تهران اضافه کرد: در شهر چهارم با ظهور ابزارهای الکترونیکی تمام آواهای شهر در همهجا در دسترس و شنیده میشود. ازاینرو آواها، زمان و مکانهای خاص خود را از دست میدهند.
وی با بیان اینکه شهر پنجم یا فراشهر، شهری است که با انقلاب دیجیتال آغاز میشود و تلاش دارد تا تعریف جدیدی از شهر و فضاها ارایه دهد، اظهار کرد: سینماهایی که در فضای باز بنا میشوند، مفهوم متفاوتی با سینماهای گذشته در فضای سالن دارد. شهر پنجم فرامتن میشود، چراکه در یک زمام جانهای موازی در چند مکان حضور دارند.
این استاد معماری و شهرسازی اضافه کرد: اگرچه با کثرتی از شهروندان گوناگون در یک مکان زندگی میکند. در این شهر روابط رو در رو اهمیت فراوانی مییابد و روابط وسیع افراد گوناگون با هم مرکزیت مییابد. ازاینرو این شهر هم فضایی برای تماس است و هما فضایی نمایشی است.
حبیبی خاطرنشان کرد: شهر پنجم شهر انسانهایی است که دیجیتال فکر میکنند و همزمان بار دیگر میخواهد به نواها گوش فرا دهد. امروز زمانی است که باید شهر را بویید، لمس کرد، چشید، دید و شنید.
جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.