به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، خوب که دقت می‌کنید نشانه‌ای از پل یا نمادی از روم و... وجود ندارد. یک خیابان آسفالتی است که به سمت چهارراه دکتر حسابی می‌رود. در تمام طول مسیر، سمت شمال، دیوار‌های سنگی بلندی متعلق به سفارت ترکیه و آلمان قرار گرفته که از کنار آن رودخانه‌ای می‌گذرد. نمی‌توان انکار کرد که این مسیر به علت وجود رودخانه و فضای باغ مانندی که پشت دیوارهای سنگی بلند قرار دارد، یک نوع نوستالژی خاص از شمیران قدیم را در ذهن بیننده تداعی می‌کند. از اهالی قدیمی درباره چرایی نامگذاری آن محل به پل رومی می‌پرسیم. ناصر الیاسی، که بیش از 70 سال آنجا زندگی کرده است، برایمان تعریف می‌کند: «این نام از زمان پدران ما در این منطقه وجود داشته، داستان از این قرار است، در زمان پدران ما یعنی حدود 150 سال قبل، در این خیابانی که امروزآسفالت است، رودخانه شمیران جاری بوده که از کوه‌های دربند سرازیر می‌شده و به سمت سر پل تجریش، رودخانه مقصود بیک، باغ فردوس و در نهایت دولاب می‌رفته است. آن زمان اطراف رودخانه زمین کشاورزی و باغ بوده است.» ناصرالیاسی، ادامه می‌دهد: «پدران ما برایمان تعریف کردند که بر روی رودخانه راه باریک مالرو به‌صورت پل قرار داشته که چوبی بوده است. در حقیقت پل چوبی مسیر رفت‌وآمد اهالی به شمار می‌رفته که از طریق آن مال‌های خود را همراه بار عبور می‌دادند. هنوز هم رودخانه در کنار جاده آسفالتی قرار دارد، ولی اثری از پل چوبی نیست.»
پریسا امیرقاسمخانی- همشهری محله