به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از همشهری، بررسی بازار مسکن در 22 شهر برگزیده دنیا که در مجموع جمعیتی 163 میلیون نفری را در خود جای داده و اقتصادی برابر قدرت دو کشور آلمان و ژاپن دارند، نشان می‌دهد میانگین قیمت خانه در این شهرها در پنج سال گذشته حدود یک‌سوم افزایش یافته است. این در حالی است که میانگین قیمت مسکن در هفت شهر این جدول رشدی بیش از 50 درصد تجربه کرده است.

از اوکلند تا آمستردام و از سیدنی تا سن‌فرانسیسکو، بازار مسکن جایی است که می‌تواند نبض اقتصاد شهر را نشان دهد. بحران مالی جهانی در اواخر نخستین دهه از قرن اول هزاره سوم باعث شد قیمت مسکن در این 22 شهر به طور میانگین 22 درصد افت کند. هر چند دوبلین با 62 و سن‌فرانسیسکو با 42 درصد افت قیمت را بالاتر از میانگین تجربه کردند اما میانگین رشد آنها از پایین‌ترین قیمت در سال‌های اخیر به 56 درصد رسید.

قیمت مسکن در 14 شهر چنان بالا رفت که با میانگین رشد 45 درصدی حتی به بالاتر از بهای پیش از بحران رسید. پیش از بحران جهانی سال‌های 2008 و 2009، میانگین قیمت شهرهای برگزیده در روندی هماهنگ با کشورها بالا می‌رفت و روند کاهشی پس از بحران هم به همان شکل ادامه یافت اما وقتی قیمت‌ها دوباره روند صعودی گرفتند، آهنگ رشد قیمت مسکن در این شهرها تقریبا دو برابر رشد ملی بود.

ضمن اینکه بر اساس آمارهای صندوق بین‌المللی پول، تورم قیمت مسکن در پایتخت‌ها به شکلی هماهنگ با هم بالا و پایین می‌شود. با در نظر گرفتن داده‌های آماری 20 سال اخیر، قیمت مسکن در استرالیا، کانادا و نیوزیلند 20 درصد بالاتر از ارزش منصفانه درآمد و 30 درصد بالاتر از ارزش منصفانه نرخ اجاره در سه سال گذشته بوده است. این برابری در حال حاضر به 40 درصد در هر دو بخش درآمد و اجاره رسیده و البته حباب قیمتی در شهرها بیش از مقیاس ملی است.

قیمت مسکن در آمستردام 65 درصد بیش از درآمد و اجاره ارزش دارد و این رقم در آمستردام، کپنهاگ و سیدنی به حدود 50 درصد و لندن به 59 درصد می‌رسد. به این ترتیب، نیمی از درآمد هر فرد باید صرف پرداخت اجاره‌بها شود. فقط در چهار شهر مورد بررسی شامل توکیو، میلان، نیویورک و سنگاپور قیمت خانه و مسکن هم‌مرز یا پایین‌تر از ارزش منصفانه درآمد و اجاره‌بهاست.

داده‌های آماری چنین پیشنهاد می‌کنند که قیمت ملک در آستانه رسیدن به نقطه بازگشت است. میانگین نرخ تورم قیمت مسکن در 22 شهر برگزیده رو به کاهش گذاشته و از 6.2 سالانه 12 ماه پیش به 4.7 درصد رسیده است. قیمت‌ها در شش شهر شکسته و رو به کاهش است. تقاضا، عرضه و ارزش پول سه دلیل اصلی رشد قیمت ملک و خانه در سال‌های اخیر بوده و همان‌ها هم باعث شده‌اند این روند به پایان برسد.

بیش از یک‌سوم جمعیت لندن کسانی هستند که در خارج به دنیا آمده‌اند و این آمار برای تورنتو 50 درصد است. میانگین رشد جمعیت 22 شهر برگزیده در یک دهه اخیر 12 درصد بوده که همین به رشد تقاضا دامن می‌زند. جذب سرمایه‌های خارجی هم از دیگر دلایل رشد بازار مسکن است و اوکلند، لندن، سیدنی و ونکوور در چند سال گذشته سرمایه‌های کلان به ویژه از چینی‌های میلیاردر جذب و در بازار مسکن هزینه کرده‌اند.

بر اساس تازه‌ترین داده‌های واحد هوشمند اکونومیست، جمعیت شهرهای جهانی‌شده به زودی شروع به کند شدن می‌کند و در برخی موارد این رشد متوقف می‌شود. شهر لندن در 12 ماه منتهی به ژوئن 2017 بیش از 100 هزار نفر از جمعیت خود را روانه دیگر شهرهای بریتانیا کرد و انتظار می‌رود جمعیت آن در یک دهه پیش رو به شدت کاهش یابد. یکی از دلایل این مهاجرت معکوس، افزایش هزینه زندگی کردن در شهرهای بزرگ از جمله لندن است.

از سوی دیگر، شهرها دیگر چندان از سرمایه‌های خارجی استقبال نمی‌کنند. در ونکوور خریدن ملک برای خارجی‌ها سخت‌تر از گذشته شده و در استرالیا، افراد غیربومی باید برای داشتن خانه و ملک مالیات‌های سنگین بپردازند. نیوزیلند در تدارک تصویب قانونی است که خریدن ملک را برای خارجی‌ها ممنوع می‌کند و کنترل‌های سختگیرانه بر سرمایه در چین شرایط را برای دارندگان ملک سخت‌تر کرده است.

در بسیاری از شهرهای بزرگ گوشه و کنار دنیا دیگر زمینی برای ساخت و ساز مسکن وجود ندارد اما میل مردم برای زندگی کردن در این شهرها کاهش نیافته است. برلین و هنگ‌کنگ دو نمونه از شهرهایی هستند که میانگین قیمت مسکن در آنها در یک دهه اخیر رشدی شگفت‌انگیز داشته است؛ 82 درصد در پایتخت آلمان و 147 درصد در هنگ‌کنگ. لندن هم با فقط 27 درصد رشد قیمت از پایان سال 2007 تا امروز رکورددار بوده است.

برلین، کپنهاگ، هنگ‌کنگ، ونکوور، دوبلین، آمستردام، بروکسل، سنگاپور، سن‌فرانسیسکو، مادرید، اوسلو، سیدنی، استکهلم، شانگهای، لندن، میلان، توکیو، اوکلند، زوریخ، نیویورک و لیسبون 22 شهر برگزیده مورد بررسی در این گزارش بوده‌اند.