به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از ایسنا، دماسنج ساخت و ساز در پایتخت نشان می‌دهد طرف عرضه در اردیبهشت ماه 1397 سیگنال افزایش قیمت مسکن را به خوبی دریافت کرده و خود را برای پاسخ‌دهی به تقاضای خرید آپارتمان آماده می‌کند. بر اساس آمار شهرداری تهران در اردیبهشت ماه 1397 تعداد 1285 فقره پروانه ساختمانی در شهر تهران صادر شده که نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد 25 درصدی را نشان می‌دهد. با این‌که تعداد صدور پروانه‌های ساختمانی از ریتم منظمی در ماه‌های مختلف تبعیت نمی‌کند، اگر میانگین 6.2 واحد مسکونی را برای تعداد پروانه‌های صادر شده در اردیبهشت ماه در نظر بگیریم باید منتظر باشیم که امسال به تدریج، ماهیانه حدود 8000 واحد مسکونی جدید در شهر تهران تکمیل شود که طی یک سال به 96 هزار واحد می‌رسد. این رقم حدود 36 هزار واحد بیشتر از نسبت رشد تعداد خانوار‌های تهرانی است.

اما جدا از این عدم تعادل نسبی که نمی‌تواند چندان نگران‌کننده باشد، جهش قیمت مسکن و کاهش تعداد معاملات احتمالا تاثیر منفی بر بازده سرمایه‌گذاری در بخش ساخت و ساز بخش خواهد گذاشت. همین الان هم حداقل 63 میلیارد دلار عدم بهره‌وری ناشی از وجود 490 هزار واحد مسکونی خالی شهر تهران روی دست بخش عرضه مسکن باقی مانده است. نشانه‌های رکود مسکن در ماه‌های پیش رو نیز بنا بر تحلیل کارشناسان دیده می‌شود. در خردادماه 14.9 هزار معامله مسکن در شهر تهران انجام شد که 22 درصد نسبت به اردیبهشت و 3.1 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یافت؛ زیرا طرف تقاضا با توجه به رشد 45 درصدی قیمت مسکن شهر تهران، توان خرید از دست داده و عمده معاملات در ماه‌های اخیر را تقاضای سرمایه‌گذاری شکل می‌دهد.

سال 1390 تعداد خانوار‌های تهران 2 میلیون و 624 هزار نفر و خانه‌های 327 هزار واحد بوده است. این رقم در سال 1395 به 2 میلیون و 924 هزار خانواده در ازای 490 هزار واحد خالی رسیده است. مقایسه تعداد جمعیت و خانوار‌های تهرانی با تعداد واحد‌های مسکونی خالی حاکی از آن است که از سال 1390 تا 1395 بالغ بر 163 هزار واحد مسکونی خالی به تهران اضافه شده است. با این‌که وجود خانه‌های خالی برای تعادل‌بخشی به بازار مسکن در همه جای دنیا ضروری به نظر می‌رسد، بنا به اعتقاد کارشناسان، تعداد واحد‌های خالی از سکنه در تهران حدود 3 برابر میانگین جهانی است؛ بنابراین حداقل دو سوم از این تعداد باید وارد بازار مصرف شود.

به بیان دیگر محاسبه تعداد قرارداد‌های خرید و فروش با تعداد خانه‌هایی که باید ساخته شود نشان می‌دهد اگر سیاست‌های صحیحی برای ورود خانه‌های خالی به بازار مصرف اعمال شود، حتی در صورتی که صدور پروانه‌های ساختمانی به صفر برسد، شهر تهران تا 1.5 سال آینده نیاز به تولید مسکن جدید نخواهد داشت و در پایان این مدت نسبت تعداد مسکن با تعداد خانوار شهر تهران به شاخص‌های جهانی نزدیک می‌شود.