به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از دنیای اقتصاد، در این طبقه‌بندی واحدهای تا 15 سال ساخت عمدتا واحدهایی هستند که با رشد محسوس قیمت‌ مواجه شده‌اند و میزان رشد قیمت در واحدهای نوساز یا کم‌سن و سال به مراتب بیش از واحدهای با عمر بنای بیش از 5 سال است؛ با این حال در دومین طبقه،واحدهای مسکونی با عمر بنای بیش از 15سال قرار دارند که اغلب آنها با سطح قیمت بسیار مناسب‌تر در مقایسه با واحدهای کم و سن سال به متقاضیان خرید ملک معرفی می‌شوند. هم‌اکنون واحدهای مسکونی با عمر بنای 20تا 30 سال واحدهایی هستند که مناسب‌ترین سطح قیمت را در مقایسه با سایر آپارتمان‌ها دارند و توانسته‌اند بخشی از متقاضیان خرید مسکن را به بازار خود جذب کنند.

با این حال وجود یک محدودیت عمده از بابت عدم امکان دریافت وام خرید برای واحدهای مسکونی مسن موجب شده است این گروه از واحدهای مسکونی موفق به جذب متقاضیان بیشتر نشوند و شاید یکی از دلایل مناسب بودن سطح قیمت این واحدها در مقایسه با سایر آپارتمان‌ها همین موضوع است؛ با این حال، هم‌اکنون عمده واحدهای مسکونی عرضه شده به بازار فروش مسکن در دو طبقه کلی جای می‌گیرند که این طبقه‌بندی عمدتا بر مبنای سن ‌بنای واحدهای مسکونی تعریف می‌شود؛ واحدهای مسکونی تا 15 سال ساخت که با افزایش قابل توجه سطح قیمت‌ها روبه‌رو شده‌اند و واحدهای مسکونی مسن(با عمر بیش از 15 سال) که تحول قیمتی در آنها سیر ملایم‌تری را طی کرده است.