به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان»، حال که هیچ واکنش مثبتی از بازار مسکن پدیدار نشده،  باید به دنبال عوامل بازدارنده رونق و اصلاح آنها باشیم. در مطلب فوق خلاصه ایی از مهمترین آنها را می خوانید.
در اکثر بازارها نسبت عرضه و تقاضا بالانس قیمتی به وجود می آوردکه بازار مسکن نیز از این قائده مستثنی نیست. تعداد زیاد واحد های خالی که طبق آمارهای اعلامی 2 و نیم میلیون واحد است در اقتصاد کشور های دیگر تراز قیمت را به سمت ارزانی می برد. منتها اقتصاد کشور ما از هیچکدام این معیار ها تبعیت نمی‌کند. البته باید در نظر داشته باشیم این واحدها ایده آل زندگی نیستند و اکثرا خارج از شهر هستند.
دومین عامل موثر فعالیت های دلالی و سفته بازانه است. در سال های گذشته کسب سود زیاد از ساخت و ساز بسیار مرسوم بود. ولی پس از ورود به دوران رکود سرمایه گذاری در این بخش با ریسک های زیادی همراه شد، و به قولی بساز و بفروشی از گروه کسب و کارهای پرسود خارج شد. معاونین وزارت راه و شهرسازی آماری مبنی بر کاهش شدید سفته بازی ارائه دادند و این موضوع را یکی از دستاورهای دولت دوازدهم در امر مسکن عنوان کردند.
افزایش بهای تولید مسکن که می توان آن را مهم ترین عامل افزایش قیمت دانست. تورم، افزایش نرخ ارز، تحریم ها و عوامل متعدد دیگر که باعث افزایش قیمت متریال و خدمات ساختمان سازی شده است، قیمت تولید را بالابرده که طبیعتا توان خرید را پایین و تعداد ساخت و ساز را کاهش می دهد. وجود خانه های خالی که در بالا به آن اشاره شد، باعث شده تا امروزکاهش تولید ملموس نباشد. منتها در آینده ایی نزدیک تراز عرضه و تقاضا را برهم خواهد زد و اثرات منفی زیادی را همراه دارد.
طولانی شدن رکود مسکن. اگر به مطالب سال های گذشته رجوع کنید ، بسیاری از مسئولین و کارشناسان آن سال را زمان خروج از رکود می‌دانستند و بر حسب اتفاقات روز، این بازار را تحلیل می‌کردند. رفع تحریم ها، کاهش نرخ بهره بانکی، افزایش تسهیلات، اصلاح قوانین پیش فروش و ..... عواملی بود که به نظر کارشناسان میتوانست این صنعت را از رکود دربیاورد ولی تا امروز هیچ کدام از این عوامل ها  نتوانست این بیماری را درمان کند و به نظر نمی‌رسد 97در سال  نیز شاهد درمان این صنعت باشیم.
صعود سه بازار همسو با مسکن یعنی بازار ارز، سکه و بازار سرمایه در دوسال گذشته نیز باعث عقب افتادن بازار مسکن از ماراتن رونق شد. به طوری که از سال 95 این سه بازار عاملان به ثروت رسیدن تعداد زیادی سرمایه گذار و دلال شد. البته نمی‌توان گفت با رکود سه بازار فوق بازار مسکن رشد می‌کند، چون همانطور که گفته شد در حال حاضر بازار مسکن بازار سوددهی نیست و نمی‌تواند سرمایه ها را جذب کند.
رکود شدید اقتصادی و پویا نبودن اقتصاد کشور نیز بر این رکود در سال 97 دامن میزند. چرا که این امر معضلاتی همچون کاهش توان خرید عامه مردم و افزایش قیمت را به همراه دارد. گفتنی است نظام بانکی کشور که در این سال ها همواره بیمارتر می‌شود این رکود را تشدید می‌کند.
عدم پوشش دهی تسهیلات مسکن نیز در کشور ما بسیار اهمیت دارد. لازم به ذکر است عباس آخوندی با پیشنهادی درخواست تامین مالی از دولت را برای بالا بردن سقف تسهیلات ارائه کرده است. منتها این امر تبعات مثبت و بعضا منفی (همچون افزایش قیمت) به همراه دارد.
اما به اعتقاد من مهمترین کاستی امروز اقتصاد مسکن عدم استفاده گسترده از ابزارهای مالی همچون لیزینگ مسکن است. البته این امر نیز به پشتوانه بانکی قدرتمند نیاز دارد که متاسفانه بانک های ایرانی توان و اشتیاق ارائه لیزینگ را ندارند. در نتیجه با در نظر گرفتن عوامل مذکور پیش بینی ها که مسکن در سرازیری ملایمی برای خروج از رکود قرار خواهد گرفت نقض می شود و این توده رکودی روز به روز در بدنه مسکن کشور درحال گسترش است.