به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از تانباک با تو، هفت سال از زلزله و سونامی بزرگ توهوکو ژاپن می‌گذرد. سونامی سال 2011 که فاجعه هسته‌ای فوکوشیما را به بار آورد و تبعات بسیاری برای کشور ژاپن و مردمش داشت.

این زلزله 9 ریشتری باعث ایجاد یک سونامی بزرگ شد که علاوه بر خرابی‌های بسیار و انفجار در نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما، جان حدود 18 هزار شهروند ژاپنی را گرفت.

همچنین، این زلزله و سونامی نزدیک به 5 میلیون تن خرابه و آوار ایجاد کرد که نزدیک به 70 درصد آن‌ها زیر آب ماندند و 1.5 تن در اقیانوس آرام شناور شدند.

پس از این سونامی، برخی شهرهای ساحلی خراب شده، خالی از سکنه شده و دولت اجازه بازسازی و زندگی دوباره در آن‌ها را نداد، ولی برخی دیگر از شهرها و روستاها دوباره بازسازی و با ساختار و معماری جدید بنا شدند.

دولت ژاپن برای جلوگیری از وقوع چنین سونامی در آینده یا حداقل کاهش خسارات و تلفات، اقدام به ساخت یک دیواره بلند میان اقیانوس و ساختمان‌ها کرده است. این دیواره قرار است جلوی قدرت سونامی را گرفته و مقداری از فشار و سرعت آن را کاهش دهد یا از بین ببرد.

دولت ژاپن دارد دیواری 245 مایلی در امتداد ساحل برای جلوگیری از سونامی می‌سازد. حدود 12 میلیارد دلار برای ساخت این دیوار بلند و طولانی هزینه شده است. ارتفاع این دیوار گاه به 41 فوت (12.5 متر) می‌رسد.

اما این دیوار باعث شده میان مردم و دریا فاصله بیفتد و دیگر نتوانند ساحل را ببینند. برخی از شهروندان ژاپنی از این وضع خوشحال نیستند و خود را شبیه زندانیان تصور می‌کنند.

یکی از ماهیگیران این منطقه می‌گوید: «ما احساس می‌کنیم زندانی شدیم در حالی‌که هیچ چیزی بدی وجود ندارد.»

با هم نگاهی به تصاویر این دیوار بلند و طولانی ضدسونامی اما دل‌گیر و افسرده‌کننده می‌اندازیم:
می‌دانیم برای نجات جانمان است ولی دوستش نداریم.

این دیوار ارتفاعی حدود 13 متر داشته و تماما از بتن ساخته شده است و ساختمان‌ها پشت این دیوار پناه گرفتند.

این دیوار جایگزین دیواره‌های کوچک‌تر 4 متری شده که در جریان سونامی سال 2011 خراب شدند.

افراد محلی و ماهی‌گیران می‌دانند که این دیوار برای چه ساخته شده، ولی احساس خوبی ندارند و بیشتر خود را محبوس و زندانی احساس می‌کنند.

این دیوار در امتداد ساحلی 245 مایلی و با هزینه‌ای 12.74 میلیارد دلاری ساخته شده است.

یک دانشمند ژاپنی متخصص سازه‌هایی دریایی می‌گوید این دیواره‌ها می‌توانند سونامی را متوقف و از انفجار زمین جلوگیری کنند.

حتا اگر ارتفاع سونامی بیشتر از دیوار باشد؛ در وقوع سیل تاخیر ایجاد می‌کند و ساکنان محلی فرصتی برای تخلیه و فرار دارند.

برخی از افراد محلی نگران وضعیت گردش‌گری در این منطقه هستند. این دیوار به شدت روی مناظر و نحوه زندگی مردم تاثیر گذاشته است.

یک گردش‌گر می‌گوید: «50 سال پیش، من به همراه خانواده و بچه‌هایم اینجا می‌آمدیم و از دریا و ساحل لذت می‌بردیم اما الان دریا دیده نمی‌شود.»

برخی افراد هم مشکل را فراتر از نبود چشم‌انداز دریا می‌دانند. آن‌ها می‌گویند نسل‌های متوالی با دریا زندگی کردند و اکنون این دیوار میان‌شان جدایی انداخته است.

این دیوار در برخی بخش‌ها، پنجره‌هایی کوچک برای تماشای دریا دارد اما باز هم مردم را راضی نمی‌کند. برخی از مردم در سونامی تمام زندگی خود را از دست دادند ولی دوست دارند این دیوار برداشته شود تا دوباره به دریا وصل شوند.

در اوایل، بسیاری از مردم به استقبال ساخت این دیوار بلند آمدند ولی به تدریج معترض شدند.

برخی از مردم هم اعتقاد دارند دولت برخی هزینه‌های بخش‌های دیگر مانند ساخت مسکن را کاهش و به ساخت این دیوار اختصاص داده است.

ممکن است این دیوار روی اکوسیستم و طبیعت آب و آب‌زیان نیز تأثیرگذار باشد و در آینده شاهد انقراض و کاهش تولیدات دریایی باشند.

نام این درخت «کاج معجزه» است، چون در سال 2011 از سونامی جان سالم به در برده و به سملبی برای امید و بهبود زندگی تبدیل شده است.

البته؛ همه مردم از وجود دیوار ناراضی نیستند و برخی تجار، کسبه محلی و کسب‌وکارها می‌گویند با اتکا به این دیوار است که دارند زندگی و کارشان را توسعه می‌دهند.