عصر ساختمان- در ۵ سال اخیر ابزار های شتاب دهنده ایی برای بخش مسکن در نظر گرفته شد ولی ساختار اشتباه و مشکلاتی که در نظام بانکی وجود دارد باعث ناکارآمد بودن این ابزارها شد. از این ابزارها می توان به لیزینگ مسکن اشاره کرد که به واسطه سود بالای بانکی نتوانست نقش موثری ایفا کند... از طرفی دولت دراین چهارسال به فکر کنترل تورم افسار گسیختهای بود که در دولت قبل رخ داد، و همین دلیلی بود تا شکاف بین توان خرید مردم و قیمت مسکن عمیق تر شود.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، بیت الله ستاریان با تاکید بر استفاده از محرکهای موثر در این دوره از رکود به عصر ساختمان گفت: رکود وارد پنجمین سال شد و این یعنی بحران، دراین دوره نباید به چند ابزارمالی بسنده کرد. این ابزارهایی که استفاده شد عمدتا برای تحرک تقاضا بود. بایدصنعت ساختمان که نیمی از اقتصاد ما را دراختیار دارد و نقدینگی بسیاری از صنایع به این صنعت وابسته است را با محرکهای موثر تقویت کنیم.
این کارشناس مسکن با اشاره به ناکافی بودن ابزارهای مالی افزود: تفکرات دولتمردان این بود که تحریکی را باید در دستور کار قرار داد که باعث افزایش قیمت نشود. منتها این مدل حمایت برای صنایعی است که تازه وارد رکود شدهاند. وقتی که عمق رکود در یک صنعت تا این حد زیاد میشود باید سیاست کلان و جامع تری در پیش گرفت.
ستاریان ادامه داد: باید ازابزارهایی مثل رهن ثانویه، صکوکها، تسهیلات وجذب سرمایه گذاری خارجی نیز استفاده شود. حالا دولت به علت بنیه ضعیف نظام بانکی و بدهیهای زیاد استفاده از این ابزارها را نادرست میدانست و براین اعتقاد بود باعث افزایش قیمت ها و بازاری غیرقابل کنترل میشود. دولت درچهارسال گذشته این سیاست را درپیش گرفته که ابتدا بنیه اقتصادی کشوررا قوی کند و پس از آن به فکر تقویت ابزارهای تحریک تقاضا باشد.
وی افزود: این اندیشه از یک دیدگاه قابل نقد است، هنگامی که به این صورت ساماندهی اقتصادی رادرپیش بگیریم نیم دیگری ازاقتصاد که ساختمان سهم بزرگی در آن دارد دچارضعف میشود، برای بهبود آن باید هزینههای چند برابری پرداخت کرد. اینکه این سیاستها تورم را کاهش میدهد صحیح نیست. تنها باعث تاخیر انداختن تورم میشود. این کار باعث میشود ضربههای بزرگتری به صنایع وارد شود.
ستاریان با تاکید براینکه رویکرد دولت کنترل تورم است گفت: تا به حال دولت با این سیاست سعی کرده وضعیت را کنترل کند ومحرکهایی که تا به امروز در نظر گرفته شد برای رونق بخش مسکن نبوده است. دولت در این دوره تنها به فکرتقویت بنیه اقتصادی خود و کنترل تورم بوده است. البته به نظر من این سیاستها پاسخگوی کنترل تورم هم نخواهد بود و حتی تورم بیشتری درآینده به همراه خواهد داشت. اگرازدوسال پیش رشد صنایع ساختمانی را دردستور کار قرار میداد بیشک در آینده شاهد کاهش تورم و شکوفایی مسکن بودیم.
ستاریان با تاکید بر مطلب فوق ادامه داد: این تورم تک رقمی با فروش نفت و سیاستهای انقباضی در سایر صنایع اتفاق افتاده است، از این روصنایع بسیاری را در رکود نگه داشته است و نیمی ازاقتصاد که مسکن بخش عمده آن است را در حالت سکون نگه داشته است.
وی با اشاره به تبعات این سیاستها گفت: تبعات این سیاستها بعد از به رونق رسیدن مسکن رخ خواهد داد. هنگامی که برای به رونق رسیدن بخش ساختمان سیاستهای انقباضی رارها کنند و افزایش تولید در بخش ساختمان رخ دهد شاهد افزایش تورم نیز خواهیم بود.