به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از شهروند، براساس اعلام مرکز آمار ایران، ٢٦‌درصد جمعیت کشور در کلانشهرها زندگی می‌کنند. بنا بر بررسی‌های این مرکز، شهر تهران با هشت‌میلیون و ٦٩٣‌هزار و ٧۰٦ نفر جمعیت، به‌تنهایی ١٤,٧‌درصد از جمعیت شهری کل کشور را در خود جای داده است. شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، کرج، شیراز، تبریز، قم و اهواز هشت کلانشهر کشور هستند که جمعیت هر کدام از آنها بیشتر از یک‌میلیون نفر است. در این بررسی کرمانشاه با ٩٤٦‌هزار و ٦٥١ نفر جمعیت، بیشترین شانس را برای تبدیل شدن به کلانشهر در سرشماری بعدی دارد. پس از تهران، مشهد به‌عنوان مرکز استان خراسان رضوی بیشترین جمعیت را در خود جای داده است. این شهر در سرشماری عمومی نفوس و مسکن ١٣٩٥، سه‌میلیون و ‌هزار و ١٨٤ نفر جمعیت داشت. اصفهان هم با یک‌میلیون و ٩٦١‌هزار و ٢٦۰ نفر، کرج با یک‌میلیون و ٥٩٢‌هزار و ٤٩٢ نفر، شیراز با یک‌میلیون و ٥٦٥‌هزار و ٥٧٢ نفر، تبریز با یک‌میلیون و ٥٥٨‌هزار و ٦٩٣ نفر، قم با یک‌میلیون و ٢۰١‌هزار و ١٥٨ نفر و اهواز نیز با یک‌میلیون و ١٨٤‌هزار و ٧٨٨ نفر در رتبه‏‌های بعدی قرار دارند.

بررسی نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در‌ سال ٩۰ نشان می‏دهد که در همان ‌سال هم مانند ‌سال ٩٥ فقط هشت شهر در کشور بیشتر از یک‌میلیون نفر جمعیت داشت و کلانشهر قلمداد می‏شوند. در سال٩۰ شهر تهران با هشت‌میلیون و ١٥٤‌هزار و ٥١ نفر، مشهد با دو‌میلیون و ٧٤٩‌هزار و ٣٧٤ نفر و اصفهان با یک‌میلیون و ٧٥٦‌هزار و ١٢٦ نفر بیشترین جمعیت را در بین شهرهای ایران داشته‏اند.

همچنین شهر کرج به‌عنوان مرکز استان تازه‌تأسیس البرز با یک‌میلیون و ٦١٤‌هزار و ٦٢٦ نفر، تبریز با یک‌میلیون و ٤٩٤‌هزار و ٩٩٨ نفر، شیراز با یک‌میلیون و ٤٦۰‌هزار و ٦٦٥ نفر، اهواز با یک‌میلیون و ١١٢‌هزار و ٢١ نفر و قم با یک‌میلیون و ٧٤‌هزار و ٣٦ نفر از این نظر در رتبه‏های بعدی قرار دارند. بررسی کلانشهرها در ‌سال ٩۰ و ٩٥ نشان می‏دهد که در این پنج‌سال شیراز از نظر جمعیتی از شهر تبریز و شهر قم از شهر اهواز پیشی گرفته است و شهرهای شیراز و قم هر کدام یک رتبه سیر صعودی داشته‏‌اند.

بررسی سهم کلانشهرها از جمعیت شهری نشان می‏دهد در‌ سال ١٣٩۰ کلانشهرها ٣٦,٢‌درصد از جمعیت شهری را درون خود جای داده‏اند درحالی‌که این نسبت در ‌سال ١٣٩٥ به ٣٥.١‌درصد کاهش یافته است.
بررسی سهم کلانشهرها نسبت به جمعیت کل کشور در ‌سال ٩۰ نشان می‏دهد که ٢٥,٨‌درصد از جمعیت کل کشور در کلانشهرها زندگی کرده‏اند، بنابراین در این ‌سال بیش از یک‌چهارم جمعیت کشور در کلانشهرها ساکن بوده‏‌اند. این نسبت در‌ سال ١٣٩٥ رشد اندکی داشته و به ٢٦‌درصد رسیده است.

در‌ سال ١٣٩٥ در مجموع یک‌هزار و ٢٤٢ شهر در کشور داشته‏ایم که هشت کلانشهر یادشده ٣٥‌درصد از جمعیت شهری کل کشور را در خود جای داده است و ٦٥‌درصد از جمعیت شهری در ١٢٣٤ شهر ساکن بوده‏اند. مقایسه نسبت جمعیتی هر کدام از کلانشهرها به جمعیت کل کلانشهرها در ‌سال ١٣٩٥ نشان می‏دهد شهر تهران به‌تنهایی ٤١,٩‌درصد از جمعیت کلانشهرها را در خود جای داده است. مشهد با ١٤.٥‌درصد و اصفهان نیز با ٩.٤‌درصد از این نظر در رتبه‏های بعدی هستند.

بررسی نسبت جمعیتی ١۰شهر کم‌جمعیت در ‌سال ٩٥ در کشور نشان می‏‌دهد این ١۰شهر روی هم فقط یک‌صدم‌ درصد از جمعیت شهری کشور را به خود اختصاص داده‏اند و این در حالی است که شهر تهران به‌تنهایی ١٤,٧‌درصد از جمعیت شهری کشور را درون خود جای داده است. این توزیع نامتوازن در جمعیت شهری عوامل متعددی دارد که تبدیل برخی روستاها با بافت روستایی به شهر یکی از این دلایل است، هر چند که در بحث جمعیت شهری بحث مهاجرت نیز نباید از نظر دور بماند.