عصر ساختمان:صاحب خانه شدن و داشتن یک سرپناه امروزه به عنوان یکی از نیازهای اولیه بشر مطرح است. مدت زمان تأمین این نیاز، بستگی به عوامل مختلفی دارد. یکی از این عوامل، طرحهایی است که توسط دولتها جهت صاحب خانه کردن افراد در سرتاسر نقاط جهان ارایه و اجرا میشود. بسته به شرایط و موقعیت مکانی و همچنین جامعه هدف مورد نظر، این طرحها با یکدیگر متفاوت هستند.
به گزارش «عصر ساختمان» به نقل از قدس آنلاین، شیوههای خانهدار شدن در ایران:
در سالهای اخیر، با فاصله گرفتن قیمت مسکن از قدرت خرید مردم، دولتهای بر سر کار آمده، طرحهای گوناگونی را جهت خانهدار شدن اقشار مختلف جامعه ارایه و اجرا کردهاند. دولت نهم در اوایل سال 86، طرحی را تحت عنوان «طرح مسکن مهر» جهت خانهدار کردن اقشار متوسط و کم درآمد جامعه ارایه کرد که این طرح توانست، در شهرهای مختلف کشور با جذب منابع بانکی و غیربانکی آغاز به کار کند. مبنای اصلی مسکن مهر بر این امر مبتنی بود که ارزش زمین بخش قابل توجهی از هزینه تمام شده مسکن را به خود اختصاص میدهد؛ بنابراین با حذف یا کاهش ارزش زمین از هزینه تمام شده مسکن، میتوان تا حدود زیادی هزینه مسکن را کاهش داد.
با تغییر دولت دهم و آغاز به کار دولت یازدهم، انتقادات به طرح مسکن مهر شدت گرفت، به طوری که برخی از مسؤولان وزارت مسکن، طرح مسکن مهر را به عنوان عاملی برای افزایش پایه پولی و بالا رفتن تورم معرفی کردند.
به همین منظور طرح مسکن مهر توسط مسؤولان وزارت مسکن دولت یازدهم مورد بیتوجهی قرار گرفت و طرحهای جدیدی جهت خانهدار شدن مردم مطرح گردید. از جمله این طرحها میتوان به افزایش سقف تسهیلات خرید و مشارکت، مسکن اجتماعی و اخیراً طرح عرضه مسکن قسطی اشاره کرد. «طرح مسکن اجتماعی» با اشراف بر نواقص و کاستیهای مسکن مهر، به دنبال خانهدار کردن اقشار کمدرآمد جامعه است. در این طرح بافتهای فرسوده درون شهرها جهت ساخت مجتمعهای مسکونی هدف قرار گرفتهاند. براساس جزئیات طرح مسکن اجتماعی، هر ساله 125 هزار واحد مسکن اجتماعی در شهرها ساخته میشود که این روند تا شش سال ادامه مییابد (سال اجرای این طرح سال 94 است) و در نهایت 750 هزار واحد مسکونی به اقشار کمدرآمد تحویل داده خواهد شد. نحوه تأمین مالی این طرح از محل «یارانههای مسکن»، «مابهالتفاوت نرخ تسهیلات»، «منابع داخلی وزارتهای راه و شهرسازی و تعاون، کار و رفاه اجتماعی»، «تسهیلات بانکی»، «آورده متقاضیان» و «خیرین مسکنساز» است.
طرح فروش مسکن قسطی نیز با مشارکت بانک مسکن اجرا خواهد شد. در این طرح قرار است، انبوهسازان مقداری از قیمت مسکن را به صورت پیشپرداخت نقداً از خریدار گرفته و مابقی قیمت را طی اقساط پنج تا هفت ساله از خریدار دریافت کنند. بانک مسکن نیز تا رقم 100 میلیون تومان را میتواند تضمین کند که انبوهسازان به صورت اقساطی از خریداران دریافت کنند.
راه های متنوع خرید خانه در انگلیس
در سال 2013 در انگلیس، طرحی تحت عنوان کمک خرید مسکن ارایه و اجرا شد. هدف اصلی این طرح، کمک به خانهدار شدن افرادی بود که پول اولیه زیادی برای خرید مسکن نداشته، اما در پرداخت اقساط توانمند بودهاند. برای این منظور دولت انگلیس قبل از اجرای این طرح، کمک هزینه مسکن کارمندان و کارگران را اندکی افزایش داد و دستمزدها را هم کمی بالا برد. این طرح دارای سه بخش اصلی بود: وام مشارکتی خرید مسکن، تضمین وام خرید مسکن و گزینههای ویژه.
1- وام مشارکتی خرید مسکن: دولت تا 20 درصد از قیمت خرید مسکن را وام میدهد، خریدار باید پنج درصد از قیمت مسکن را سپردهگذاری کند و 75 درصد باقیمانده، وامی است که از بانک دریافت میکند. خریدار از مالیات و هزینههای اضافی وام 20 درصدی که دولت به او میدهد، در پنج سال اول مالکیت خانه معاف است. به این ترتیب مثلاً خانهای با قیمت 200 هزار پوند، به این صورت تقسیم میشود که خریدار باید 10 هزار پوند سپردهگذاری کند، دولت 40 هزار پوند وام میدهد و 150 هزار پوند آن هم وام بانک است.
2- تضمین وام خرید مسکن: این روش، تفاوت زیادی با شیوههای دیگر خرید خانه از طریق وام ندارد. تنها تفاوت این است که در این روش، دولت انگلیس به وامدهنده تضمین خرید وامش را میدهد. یعنی وامدهندگان هنگام دادن وام خرید مسکن به خریدار، از تضمین دولت به جای تضمین خریدار برخوردار است.
به این ترتیب و با این تضمین دولتی، وامدهندگانی که در این طرح شرکت میکنند، میتوانند با خیالی آسودهتر وامهای کلان به خریداران مسکن بدهند که گاه 80 تا 95 درصد قیمت خانه را شامل میشود. با این طرح، خریدار با داشتن پنج درصد قیمت یک خانه میتواند با دریافت وام، صاحب کل خانه بشود.
3- گزینههای ویژه: در این بخش سه گزینه برای کمک به خریداران مسکن وجود دارد:
الف- مالکیت مشترک (یعنی بخشی اجاره و بخشی تملک) که این گزینه شامل حال سالمندان و افراد معلول میشود. در این روش، شما سهمی از خانه (مثلاً بین 25 تا 75 درصد ارزش خانه) را خریداری میکنید و برای آن سهم باقیمانده از ارزش خانه که خریداری نکردهاید، اجاره میپردازید. در طول زمان، هر گاه خریدار توانایی مالی داشته باشد، میتواند سهم بیشتری از خانه را خریداری کند و همینطور به سهم خریداری شده خود اضافه کند. البته کسانی که به این شیوه میخواهند، صاحب مسکن شوند، باید شرایط زیر را داشته باشند: درآمد سالانه 60 هزار پوند یا کمتر، خانه اولی (اولین بارشان است که خانه میخرند)، معلول یا سالمند.
ب- حق تقدم خرید: این گزینه شامل کسانی میشود که حداقل پنج سال اجارهنشین بودهاند. این افراد حق تقدم خرید مسکن با تخفیف ویژه را دارند.
ج- خرید خانه نوساز: این گزینه فقط برای خرید خانههای نوساز با قیمت حداکثر 500 هزار پوند است. در این گزینه، خریدار با سپردهگذاری پنج درصدی میتواند بقیه قیمت خانه را وام با بهره اندک بگیرد. خانهای که به این شیوه خریداری میشود، باید علاوه بر نوساز بودن، خانۀ اول فرد خریدار باشد و باید حتماً در آن زندگی کند، نه اینکه قصد اجاره دادن آن را داشته باشد. خریدار باید این خانه را به تنهایی خریداری کند و نه به صورت مشارکتی. برای خرید خانه به این شیوه محدودیت و شرایطی از نظر سطح درآمدی وجود ندارد.
مسکن در هند
در این کشور برای خانهدار شدن افراد، دو نوع وام خرید مسکن ارایه میشود که شامل وام ثابت (وامی با نرخ سود ثابت در طول دوره بازپرداخت) و وام شناور (وامی با نرخ سود متغیر در طول دوره بازپرداخت) است. در هند نرخ سود وام ثابت، به طور معمول بین 5/12 تا 25 درصد است. در مجموع عواملی مانند درآمد مشتری و شرایط او میزان وام مسکن را مشخص میکند. در این کشور، علاوه بر بانکها، مؤسسات مالی خاصی نیز وجود دارند که به پرداخت وام مسکن مشغولند. حداکثر مدت زمان بازپرداخت وام در اغلب بانکها و مؤسسات مالی در طرح وام شناور 30 سال و برای بقیه انواع وامهای مسکن این بازه 20 سال است.
جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.