به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان»به نقل ازخبرگزاری مهر، دکتر بهزاد سلطانی درباره روند احداث برج ها و مجتمع های فناوری در کشور گفت: تاکنون چهار مورد مجتمع و برج ساختمانی برای تجمیع مکان شرکت های دانش بنیان مصوب و خریداری شده است که در 2 مورد از آنها شرکت های دانش بنیان در آن مستقر شدند.

وی افزود: حدود 7 مورد دیگر نیز مصوب کرده ایم و حدود 20 مورد دیگر هم در دست بررسی داریم که در شهرستان ها و استان های مختلف قرار دارند.

سلطانی یادآور شد: قصد داریم در سطح تمام استان ها فرهنگ معماری که مفهوم فناوری هم در آن ارائه شود را مطرح کنیم. به این معنی که برج فناوری به عنوان یک فرهنگ معماری شهری مطرح شود.

وی خاطرنشان کرد: توضیح اینکه ما به عنوان صندوق نوآوری و شکوفایی برج نمی سازیم بلکه یک مجتمع یا برج ساختمانی را می خریم و آن را در اختیار شرکت های دانش بنیان می گذاریم که البته شرکت ها ابتدا باید 30 درصد مبلغ را پرداخت کنند و اجاره نیز به شرط تملیک خواهد بود.

رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی اضافه کرد: حال بستگی دارد که در یک استان، مجتمع های ساختمانی با چه معماری ساخته شده باشند که ما آن را خریداری کنیم . اما وقتی خریده شد تابلو برج فناوری بر سر در آن می زنیم و اتفاقا می خواهیم که کاملا به چشم بخورد.

وی با اشاره به ویژگی هایی که برای ایجاد یک برج فناوری مهم است، گفت: ساختمان باید نو و شیک باشد ولی اشرافی نباشد. تجهیزات پیشرفته فناوری مانند اینترنت و سایر تجیهزات در آن بکار رفته باشد . شرکت های دانش بنیانی که از یک حدی قوی تر شده اند و می توانند پول بدهند تا در آنجا محلی را برای خود بخرند، با اجاره و شرط تملیک در آنجا مستقر می شوند.

سلطانی گفت: این ساختمانها را باید در شهر و معرض چشم فارغ التحصیلان و دانشگاهیان ساخت. ما حتی اگر ساختمانی با این ویژگی ها نتوانستیم پیدا کنیم می توانیم با یک ساختمان نو و تابلوی مشخص مجتمع فناوری شماره چند، کنجکاوی دانشجو و فارغ التحصیل را به آن جلب کنیم زیرا در کنار نام مجتمع تجاری و مجتمع اداری یک نام جدید به عنوان مجتمع فناوری مطرح می شود.

وی تاکید کرد: ایجاد این مجتمع یا برج های فناوری خود انگیزه ای برای دانشجویان و فارغ التحصیلان محسوب می شود که به سمت تاسیس شرکت های دانش بنیان سوق داده شوند.

رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی اظهار داشت: متاسفانه به فارغ التحصیلان خودمان راه نشان نمی دهیم که ثروت آفرینی کنند و از طریق فناوری ثروتمند شوند. زیرا اگر از این طریق ثروث افزایی کنند جامعه هم به آن فرد احترام می گذارد چون قبل از اینکه ثروتی به جیب خودش برود مجبور شده ده ها نفر را به کار بگیرد، محصول تولید و واردات را کم کند.