به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از نسیم، معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی با انتقاد از گسترش تراکم ساختمانی و انحراف 40 درصدی آنها که عموما توسط شهرداری‌ها انجام شد گفت: در طرح‌های توسعه شهری82 درصد سرانه‌های پیش‌بینی شده در بخش تجاری و خدمات انتفاعی، 53درصد برای خدمات ورزشی و 60 درصد رشد خدمات عمومی را ایجاد کرد و بدین‌معنا بهره‌وری طرح‌ها بالا نبود.

پیروز حناچی، با اشاره به تاثیر طرح‌های توسعه و عمران در وضعیت فعلی شهرهای مختلف کشور گفت: اگرچه بخشی از ایرادتی که به طرح‌های تهیه شده در معاونت معماری و شهرسازی وارد است به تحقق‌پذیری مربوط است اما بخش عمده‌ای نیز به شیوه مدیریت ارتباط پیدا می‌کند.

معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی افزود: در ارزیابی طرح‌ها چه نسل قدیم طرح‌ها (طرح جامع) و چه نسل جدید آنها و در طرح‌های راهبردی و ساختاری بخش عمده ایراد متوجه طرح‌ها نیست در تراکم‌ها و سرانه‌های خدماتی، شبکه‌های دسترسی و خدمات عمومی، علت عدم دسترسی به اهداف عوامل مختلف است که بیشتر آنها به شیوه مدیریت مربوط است.

دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی ادامه داد: طرح‌های توسعه و عمران شهری نشان می‌دهند که پیش‌بینی‌های جمعیتی تا 70 درصد دچار خطا بوده‌اند. به بیان دیگر، طرح‌هایی که پس از انقلاب تهیه شد به دلیل آنکه مدیران تجربه رشد جمیعت 3/5 درصد را داشت و بعدها این جمعیت به شدت کاهش پیدا کرد و تا 29/1 درصد رسید افق بلندی را پیش‌بینی می‌کرد که در عمل با شکست مواجه شد.

معاون وزیر راه و شهرسازی پیش بینی جهات گسترش را نیز با 40 درصد خطا عنوان کرد و افزود: در زمینه تراکم ساختمانی آنچه در طرح‌های عمران پیش‌بینی شده محقق نشد و همچنین وابستگی منابع مالی شهرداری‌ها به تراکم نیز در طی سالیان گذشته از جمله عوامل مهم و نامطلوبی است که قابل ادامه دادن نیست.

حناچی تحقق مراکز سودده را در طی سالیان با درصد بالا در شهرها عنوان کرد و در ارایه آمار آنها گفت: در طرح‌های توسعه شهری82 درصد سرانه‌های پیش‌بینی شده در بخش تجاری و خدمات انتفاعی تحقق پیدا کرد. این نسبت برای خدمات ورزشی 53 و خدمات عمومی 60 درصد بود. بدین‌معنا بهره‌وری طرح‌ها بالا نبودند.

وی درباره اجرای شبکه ارتباطی به 23 درصد انحراف اشاره کرد و افزود: شبکه‌های ارتباطی ایجاد شد که در طرح‌های توسعه و عمران پیش‌بینی نشده بودند.

حناچی در پایان با اشاره به اینکه برنامه‌ریزی شهری دو الگوی طرح‌های جامع و الگوهای ساختاری و راهبردی را تجربه کرده است گفت: شهرهایی که بر اساس الگوهای ساختاری قرار بود شکل بگیرند به دلیل آنکه به ویژه در یک دهه نظارتی نداشت تشکیل نشدند به همین خاطر نیز ایراد اصلی به خود طرح وارد نیست که اگر هیچ طرحی برای هیچکدام از شهرها تهیه نمی‌شد وضع بسیار بدتر از شرایط فعلی بود.