به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از اقتصادنیوز، محمد کوثری، کارشناس تحقیقات اقتصادی بانک خاورمیانه در رابطه با سکونتگاه‌های غیررسمی یا حاشیه‌نشینی گفت: حاشیه‌نشینی در شهرها به چالشی بدل شده که نه‌تنها زندگی خود حاشیه‌نشین، بلکه نظام اقتصادی-اجتماعی جامعه را نیز تهدید می‌کند. حاشیه‌نشینی مفهومی گسترده‌تر از زندگی در اطراف شهرهاست و به طور کلی به شرایطی اطلاق می‌شود که فرد در سکونتگاهی غیررسمی در داخل یا در حاشیه شهر زندگی کند، در حالی که نتواند در نظام اقتصادی و اجتماعی آن شهر نقش تشکل‌یافته‌ای داشته باشد. متاسفانه این اسکان غیررسمی معمولاً پدیده‌ای موقت هم نیست و ممکن است برای یک نسل آنقدر ادامه یابد که نسل بعدی از ابتدا حاشیه‌نشین به دنیا بیاید و در همان شرایط رشد کند.

محمد کوثری در رابطه با دلایل شکل‌گیری این سکونتگاه‌ها بیان کرد: سکونتگاه‌های غیررسمی، تجمع بی‌ضابطه گروه‌های با درآمد متوسط پایین و اغلب مهاجر در نقاط آسیب‌پذیر شهر است که به صورت خودجوش و بدون قاعده و قانون ایجاد می‌شود. این نواحی اغلب از استانداردهای قابل قبول برخوردار نبوده و فاقد نظام شکل‌یافته و مطلوب سکونت هستند و در بروز ناهنجاری‌های اجتماعی کاملاً مستعد هستند.

او در ادامه گفت: در داده‌های مرکز آمار با عنوان «درصد خانوارهای نمونه شهری برحسب نحوه تصرف مسکن»، برای نحوه تصرف شش دسته‌بندی ملکی، اجاری، رهنی، در برابر خدمت، رایگان، و سایر وجود دارد. بخش «سایر» عمدتاً از همین سکونتگاه‌های غیررسمی تشکیل می‌شود.

کوثری در پاسخ به اینکه چرا افراد زندگی در این سکونتگاه‌ها را انتخاب می‌کنند اظهار کرد: اینکه چرا فرد در مقابل واحدهای مسکونی معمول و متعارف، زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی را انتخاب می‌کند، پاسخی روشن دارد؛ مشخصاً توان مالی فرد نه‌تنها برای خرید واحد مسکونی کفایت نکرده بلکه پرداخت اجاره‌بها نیز برای او امکان‌پذیر نبوده است. روند رشد قیمت و اجاره‌بها در شهرهای بزرگ کشور در مقایسه با روند رشد درآمد (خصوصاً برای دهک‌های پایینی)، به خوبی نشان‌دهنده کاهش قدرت خرید و قدرت اجاره واحد مسکونی در شهرهای بزرگ کشور است.

او در ادامه گفت: از طرف دیگر جدا از افزایش قیمت و افزایش اجاره‌بها، یک عامل مهم در افزایش سکونت غیررسمی، مهاجرت ساکنان روستاها و شهرهای کوچک به کلانشهرهاست. رفاه پایین در برخی روستاها یا شهرهای کوچک در کنار بیکاری (به خصوص برای افراد دارای تحصیلات نسبتاً بالا)، انگیزه مهاجرت به کلانشهرها را تقویت می‌کند. وقتی یک فرد زندگی در شرایط نامناسب و با منزلت اجتماعی پایین در یک شهر بزرگ را به زندگی کم‌دغدغه‌تر و محترمانه‌تر در یک روستا ترجیح می‌دهد، اغلب این تصمیم بر مبنای انتظارات عقلایی صورت گرفته و جا دارد در مورد دلیل چنین انتخابی اندیشه شود. به طور قطع مهاجرت حق هر فردی است و انتخاب محل زندگی آزاد است، اما اگر توسعه به صورت متوازن‌تر صورت بگیرد و امکانات و تسهیلات و موقعیت‌های شغلی در یک یا چند شهر مشخص متمرکز نشده باشد، انگیزه مهاجرت‌های این‌چنینی نیز به طور قطع کم می‌شود.

جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.