به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از باشگاه خبرنگاران، علیرضا گودرزی، معاون حفظ کاربری و یکپارچگی اراضی کشاورزی سازمان امور اراضی در هفتمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع تغییر کاربری و خرد شدن اراضی کشاورزی گفت: امنیت غذایی باید مورد توجه تمامی افراد مرتبط با اراضی کشاورزی قرار بگیرد چراکه اقتدار کشور در گرو تأمین نیازهای غذایی کشور با اتکا به توانمندی‌های داخلی است.

به گفته او، برخی موانع و محدودیت‌ها برای تغییر کاربری و خرد شدن اراضی در قالب ماده 19 اصلاحات ارضی، قانون گسترش کشاورزی در قطب‌های کشاورزی، لایحه حفظ و گسترش فضای سبز و… ایجاد شده بود، اما نهایتاً در سال 1374 قانون حفظ کاربری اراضی تصویب شد که تصریح می‌کند اراضی خارج از محدوده شهرها تغییر کاربری آنها ممنوع است.

گودرزی ادامه داد: براساس تبصره 1ماده یک در موارد ضروری تشخیص لزوم تغییر کاربری به عهده کمیسیون این ماده است که بدین ترتیب از سال 1394 که سامانه صدور مجوزها برای این کمیسیون ایجاد شده تاکنون بیش از 110 هزار مجوز در مساحت 46 هزار هکتار به صورت مجاز تغییر کاربری داده شده است.

او با بیان اینکه در سال گذشته بیش از 81 هزار مورد تغییر کاربری غیر مجاز شناسایی شده است، افزود: در تبصره ماده 10 این قانون تاکید شده وزارت جهاد می‌تواند در رأس با همکاری دادگاه با تغییر کاربری غیر مجاز مبارزه کرده و آن را معدوم کند که خوشبختانه 41 هزار مورد از تغییر کاربری‌های غیرمجاز به حالت قبل برگشت.

معاون حفظ کاربری و یکپارچگی اراضی کشاورزی سازمان امور اراضی ادامه داد: طی یک دهه اخیر سازمان امور اراضی اقدامات بسیار مثبتی را برای مقابله با خرد شدن و تغییر کاربری اراضی نظیر ایجاد سامانه 131 به منظور دریافت گزارشات مردمی، ایجاد سامانه پایش اراضی، پیگیری پرنده‌های فضای در این حوزه و ایجاد و پشتیبانی سامانه‌های الکترونیکی انجام داده است.

گودرزی با بیان اینکه سازمان امور اراضی تمام تلاش خود را برای مقابله با تخلفات می‌کند، افزود: براساس پیگیری‌های صورت گرفته تاکنون 18 هزار هکتار از اراضی کشاورزی تجمیع شده است. البته عدم تخصیص اعتبارات مالی مشکلاتی را برای تسریع اقدامات فراهم کرده است.

گودرزی با اشاره به آثار مثبت یکپارچه سازی اراضی کشاورزی تصریح کرد: یکپارچه سازی آثار مثبتی همچون کاهش هزینه‌های تولید، بهبود مکانیزاسیون کشاورزی، افزایش درآمد بهره برداران، افزایش سرمایه گذاری در کشاورزی، بهبود کیفیت محصولات کشاورزی و سهولت ارائه خدمات کشاورزی در بردارد.