عصر ساختمان- رییس مرکز همکاریهای تحول و پیشرفت ریاست جمهوری عدم همکاری دستگاهها را یکی از دلایل متوقف شدن طرحهای هوشمندسازی شهر دانست و روش تنظیمگری مشارکتی را بهترین روش اجرای این پروژهها معرفی کرد.
به گزارش پایگاه خبری «عصر ساختمان» به نقل از ایسنا، سیروس وطنخواه امروز در اولین رویداد ملی شهر هوشمند، افزود: برای هوشمندسازی شهر اقدامات زیادی انجام شده است، ولی تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم.
وی با بیان اینکه استفاده از فناوریهایی مانند اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی برای بهبود خدمات به دغدغه عمومی برای شهرها تبدیل شده است، ادامه داد: اتحادیه بینالمللی مخابرات شهر هوشمند را این گونه تعریف کرده است؛ شهر هوشمند شهری نوآورانه است که با استفاده از فناوریهای ارتباطات و فناوری اطلاعات و سایر فناوریها کیفیت زندگی و خدمات شهری را با در نظر گرفتن نیارهای نسل حاضر و آتی در حوزههای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بهبود میبخشد.
وطنخواه اظهار کرد: با رشد شهرها و توسعه شهرنشینی علیرغم سرمایهگذاریهای فراوان صورت گرفته برای بهبود خدمات شهری، مسائلی مانند انرژی، ترافیک، آلودگی و مدیریت پسماند و بهداشت و سلامت و امنیت و رونق اقتصادی حادتر شده است.
رییس مرکز همکاریهای تحول و پیشرفت ریاست جمهوری اضافه کرد: از طرف دیگر با پیشرفت و استفاده بیشتر شهروندان از فناوری نیاز به خدمات فناورانه افزایش چشمگیری یافته است. با توجه به نقش مهم شهرها در رشد اقتصادی کشور، دولتها نیز خود را موظف به حل چالشهای مطرح شده میدانند. از این رو دستگاههای اجرایی متعددی به طور مستقیم و غیر مستقیم علاوه بر شهرداریها وظیفه حل این چالشها را بر عهده دارند.
وطنخواه با بیان اینکه این پدیده منجر به همپوشانی انکارناپذیر وظایف شهرداریها با دولتها شده است، اظهار کرد: بازیگران شهر هوشمند نهادهای مختلف قدرتمندی هستند که در عین استقلال، رقابت سازمانی میان این نهادها بسیار بالا است؛ چرا که هر نهادی خود را مسؤول برطرف کردن بخشی از مساله میداند و این تکثر و گاها تعارض منجر به پیچیدهتر شدن مسائل شهر هوشمند خواهد شد.
وی با تاکید براینکه با راه حلهای نوآورانه، مسائل تعارض از طریق تنظیمگری در شهرهای مختلف دنیا مرتفع شده است، یادآور شد: نسل اول تنظیمگری و رگولاتوری در استقرار شهر هوشمند مبتنی بر فرمان و کنترل، نسل دوم تنظیمگری مبتنی بر آزادی عمل برای بخش خصوصی و نسل سوم مبتنی بر نوآوری به عنوان یک راه حل اهمیت ویژهای یافت.
وطنخواه نسل چهارم تنظیمگری را یکپارچگی سیاستها و نسل پنجم را مشارکتی بر اساس مشارکت ذی نفعان رفع چالش دانست و گفت: تنظیمگری مشارکتی یک الگوی مفهومی است و هدف آن کاهش تعارض بین ذی نفعان است.
به گفته وی، مدل نسل پنجم تنظیمگری پیشنهاد میکند که برای حل یک مساله باید نهادهایی که به نوعی در ایجاد آن دخیل هستند، برای حل آن مشکل نیز در فرایند انجام مطالعات و مسؤولیتها درگیر شوند و مسؤول بخشی از اقدامات باشند.
وطنخواه ادامه داد: کلیدواژه این اقدام آن است که نهادی که ایجادکننده یک مشکل است، قطعا بخشی از راه حل است.
رییس مرکز همکاریهای تحول و پیشرفت ریاست جمهوری با تاکید بر اینکه اجرای پروژههای بزرگ شهر هوشمند بدون حمایت نهادهای مختلف دشوار است، افزود: بسیاری از طرحهای شهر هوشمند به دلیل عدم مطالعه آن طرح بر روی سایر ذینفعان در حین کار با موانعی مواجه شدند که منجر به نیمه تمام ماندن آنها شده است.
وطنخواه، مدل نسل پنجم تنظیمگری را مبتنی بر پیدا کردن منافع مشترک دستگاههای اجرایی دانست و ادامه داد: در این صورت است که دستگاهها به حمایت از پروژهها اقدام خواهند کرد.
وی با اشاره به مزایای تنظیمگری مشارکتی، گفت: تنظیم قدرت و اختیارات ذینفعان، افزایش همکاری با بازیگران مهم و اثرگذار، جلوگیری از ایجاد گرههای سیاسی، تقویت بنیانهای پروژههای شهر هوشمند از جمله مزایای آن است.