ساختمانی از جنس طبیعت

به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، در زیر با این مجتمع بیشتر آشنا شوید.

روند و ایده طراحی
اولین محدودیت پرهیز از برش درختان به واسطه مقررات بازدارنده شهرداری درخصوص قطع درختان و انتخاب محل اجرای سازه اصلی پروژه در محدوده سایت بود. بدین ترتیب حجم اصلی ساختمان در قالب دو بلوک مجزا در محدوده سایت جانمایی و دسترسی بین این دو بلوک از طریق قسمت هایی از زیرزمین ایجاد شد.
مفهوم Planet Box به عنوان نماد تعامل بین انسان شهرنشین با طبیعت، برای ساماندهی حجم مورد توجه طراحان قرار گرفت.بر اساس این مفهوم توده‌ی ساختمانی اولیه براساس جعبه هایی با ارتفاع های متنوع 2 الی 5 طبقه دسته بندی و با یکدیگر ترکیب شدند.ترکیبی این چنینی که بواسطه لغزش طبقات و حجم آنها پدید آمد باعث ایجاد نماهایی جدید و البته مناظر وچشم‌اندازی تازه برای پروژه شد.این لغزش احجام درکنار ایجاد چشم اندازهای جدید سبب ایجاد حیاط های خصوصی برای هر یک از واحدهای مسکونی شد.حیاط های خصوصی باز و نیمه باز در وجه جنوبی که به واسطه ارتفاع بلند 5 الی 6 متری نورگیر مناسبی پدید آورده است در کنارشبکه بازیافت آب باران، زمینه استفاده گسترده از پوشش گیاهی در ختی برای ساکنین این مجتمع مسکونی به وجود آورده است.در همین راستا و براساس مطالعات انجام شده اولیه گیاهان و درختان سازگار با اقلیم تهران شناسایی و به عنوان پوشش گیاهی نهایی پروژه انتخاب شدند
وجود درختی با ارتفاعی بیش از یک طبقه در مجاورت نمای پروژه تعاملی جدید در جداره توده اصلی ساختمان ایجاد کرد، از این رو نگهداری از پوشش گیاهی در طبقات پایین منجر به ایجاد حریم و منظری مناسب برای طبقه فوقانی شد که به نوعی از آن به عنوان همسایگی عمودی در این پروژه یاد شده است.

قرار گیری توده سبز در حفره‌ها و پیش آمدگی‌های طبقات مختلف ساختمان و تاثیر متقابل منظر و حریم برای اکثر واحدهای مسکونی به ویژه در طبقات فوقانی چشم انداز مناسبی را پدید آورده است.
بتن نمایان ، چوب و صفحات رنگ شده فیبر سیمانی به عنوان زمینه حجم، عمده مصالح نما و مشاعات ساختمان هستند. اما شاید اصلی ترین مصالح نما را لایه سبزی از درختان تشکیل می دهند که در فصول مختلف و در طول سال چهره پویا و زنده ای به آن می بخشند و با سن پروژه رشد می کنند. روف گاردن 2000 مترمربعی با چشم اندازی فوق العاده از تهران، از دیگر ویژگی های طراحی خلاقانه این مجتمع مسکونی است.