پروژه مسکونی ۱۵۰ سالواترا؛ بازتعریف سیاست های نما در قالب پروژه ای چندکارکردی

به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از اتووود، این پروژه از مطالعه فضایی و شکل زمین آغاز می شود و در نتیجه یک طرح محوری، که در آن عناصر از یک محور عمودی، افقی یا مثل این طرح، از هر دو محور، چیده شده اند. این محورها از مجموعه ای از دیوارهای کور ساخته شده اند که در حال چرخش هستند و به عنوان پاسخ به کار گوشه ای، در معرض آفتاب قرار گرفتن و تهویه، ایجاد دو نمای خارجی که با تغییر ریتم از دهانه ها و توده ها تغییر می کند، باعث ایجاد پویایی، حرکت و شخصیت دادن به ساختمان می شود.

این مجموعه شامل دسترسی کاملا مشخص از مجموعه ای از ارتفاع ها و متریال است که منجر به یک عنصر توزیع مرکزی می شود که مسیر چراغ ها، سایه ها و پوشش گیاهی را ایجاد می کند و به مدل های مختلف مسکن می رسد و این پاسخی است به محدودیت ها و مقررات مربوط به زمین، و همچنین عرضه و تقاضای فعلی املاک و مستغلات و ایجاد مجموعه گسترده ای که از مشتریان بالقوه است.

این پروژه با سیستم سنتی ساخته شده است. دیوارهای بیرونی به طور کامل با ترکیبی از بتن و آب چاکوم(درختی بومی منطقه) پوشانده شده است. ویژگی مشخصی از این منطقه، عدم نیاز به نگهداری و هویت یوکاتکان قو، که یک ماده بسیار پایدار است، می باشد. یکی دیگر از ویژگی های بسیار مهم که در ساختمان دیده می شود، ارتفاع های مختلف ایجاد شده در دیوارهاست که متاثر از احترام عمیق به تصویر شهری و همچنین اتاق های مجاور و خانه هایی که ملک را احاطه کرده اند می باشد و با این حرکات ژستی از ثروت را وقف می کنند، دادن  چشم اندازی به شهر و حریم خصوصی به کاربران و همسایگان منطقه است.

نفوذپذیری یکی دیگر از خصوصیاتی است که می توان از طریق بالکن ها در پروژه مشاهده کرد که با تشکیل مجموعه ای از عناصر نیمه شفاف، با شهر ارتباط برقرار می کند و به طرح های شهری دلخواه کمک می کند؛ زیرا این رابطه شهر و ساختمان تأثیر مثبتی بر میزان ناامنی دارد.